Emotionele strijd

Je emoties zijn een fysiologische reactie op je gedachten. Die gevoelens worden in jouw lichaam zichtbaar, niet of onverwerkte emoties zullen zich opslaan in het lichaam. Op langere termijn kunnen deze blokkades, klachten gaan vormen en uiteindelijk leiden tot een ziekte. De manier waarop je verkiest te denken zullen je emoties doen versterken of afnemen. Je gedrag vloeit voort uit je gedachten en emoties en zal vaak bepalend zijn voor de manier waarop je zult handelen. Zolang je gedachten gericht zijn op onvolmaaktheid, zul je ook onvolmaaktheid zien. Niemand ontkomt aan psychologische pijn. Pogingen om je pijn kwijt te raken hebben een averechts effect . Verzet of negeren van de pijn zal het alleen maar voeden. Je leven willen sturen is controle willen houden. Controle willen houden is als los zand willen houden in een gesloten vuist. Het zal alleen maar tussen je handen door glippen. In een openhand zal het zand kunnen blijven liggen.

Je krijgt meer controle over je leven, juist door haar los te laten. Psychologische klachten dwingen je het slachtveld op te gaan, of je raakt gewond, sneuvelt, verzwakt of je komt er sterker en met meer ervaring vandaan. Die mensen zoeken de strijd. Wanneer je de strijd aangaat of je vermijd conflicten ben je in beide gevallen bezig met strijd. Waar je gedachten naar uitgaan daar trek je meer van aan. Je kunt het emotionele slachtveld ook verlaten in de wetenschap dat er misschien wel ergens een strijd is, maar dat jij daar niet meer aan deel hoeft te nemen. Laat pijn niet de middelpunt van je leven zijn. Je hoeft confrontaties niet uit de weg te gaan, maar ga de strijd niet aan. Onze hersenen werken soms als een innerlijke stoommachine, zodra de druk op de ketel te hoog wordt en je brein overspoelt wordt met allerlei gedachten en emoties, trekt er een mist over je heen. Wanneer dat gebeurt kun je de dingen niet meer helder zien en voelen. Je waarneming is vertroebelt, er hangt een sluier om je heen.

Soms moet eerst de druk van de ketel om de stoom, de mist te doen optrekken, zodat je in alle rust en helderheid kunt waarnemen. Gun je zelf rust en ruimte. Je gevoelens onder ogen komen daar is moed voor nodig. Het heeft niets met zwakte te maken. Je gevoelens zien, ervaren en kunnen accepteren dat je die gevoelens hebt, zal de strijd doen afnemen. De druk gaat van de ketel en de mist neemt af. Ineens is je zicht helder. Vanuit dit ervaren komt er een dieper besef en weet je dat voelen weten is. Je bent in contact met een diepere waarheid. Gevoelens zijn de taal van je ziel. Wanneer je jezelf kunt aanvaarden in al je pracht en onhebbelijkheden laat je de strijd los. Betekent het dan dat je alles maar moet aanvaarden? Nee, het betekent dat je het aanvaard voor wat het is, niet meer en niet minder. Je hoeft het er zelfs niet mee eens te zijn. Het betekent dat je besluit je verzet te staken, in plaats van weg te lopen voor je problemen omarm je ze door te besluiten met je problemen te dealen. Je vlucht niet meer naar het verleden of in de toekomst.

De angst die je altijd in de greep heeft gehouden lost in het nu op. Je bekijkt de situatie van een afstandje. Je gedachten, herinneringen en emoties zullen komen en gaan als van de beweging van eb en vloed. Laat het rustig gebeuren, je hoeft er niets voor te doen. Blijf rustig waarnemen. Wanneer de golven zijn afgenomen en je weer in een rustig water bent gekeerd, zal het misschien warm en stil in je gaan voelen. Diep van binnen komt er een innerlijke weten, een liefdevolle wijsheid wat je diep van binnen voelt en herkend als waarheid. Vanuit dit nieuwe weten, het gekende, zul je uit liefde voor jezelf en anderen je keuzes gaan maken. Diep van binnen voel je en weet je wat nodig is met betrekking tot de situatie waarin je zit. Je weet wat in ieders belang is en jullie ontwikkeling ten goede komt. Je neemt de verantwoording op voor je eigen leven en je eigen ziele groei en gunt een ander ook zijn eigen proces en de vrijheid om eigen keuzes te maken op een manier die voor hem of haar goed voelt.

© Esther Irene Haasnoot

Seksualiteit als zelfdefiniëring

Elke handeling is een daad van zelfdefiniëring. Wat de sommige mensen onder seksuele vrijheid verstaan is meestal een seksuele verslaving en geeft een heleboel disharmonie. Het is een oppervlakkige manier van seks hebben waarbij het hart is afgesloten. Deze vorm van intimiteit tussen twee mensen heeft niets met liefde te maken. Het is als een drugs om een dwangmatige behoefte te stillen. Er is steeds meer nodig om aan die behoefte te kunnen blijven voldoen. Het is een manier die onbevredigend is en je niet gelukkiger zal maken. Het hebben van een verslaving heeft met het onderdrukken van gevoel te maken. Deze mensen voelen zich vaak niet beminnenswaardig en geven er op deze manier uiting aan. Het is een vorm van zelfhaat wat tot zulke acties leidt. Echt vrij zijn in je seksuele expressie is de liefde voor elkaar vrijuit te kunnen laten stromen.

Vrij zijn in je seksualiteit hoeft niet te betekenen dat je van de ene partner naar de ander hopt. Seks zonder de intimiteit binnen een relatie zal meestal leiden tot frustraties en conflicten. Onthoud het volgende; seks hebben hoeft nog geen liefde te betekenen, en liefde voelen hoeft nog geen seks hebben te betekenen. Seksualiteit uitgedrukt door het ego zal ook ons innerlijk weerspiegelen, met al onze onzekerheden en frustraties van dien. Dan kan seks een middel zijn om macht uit te drukken of het zoeken naar compensatie. Alleen samensmelten in liefde kan verheffend werken, en elkaar op een hoger niveau tillen. Seks zonder liefde zal geen vreugde brengen. Jacht op seksuele vrijheid kan levens ontwrichten. Het bijzonder en uniek willen zijn versterkt ons gevoel van afgescheiden zijn. Seks zal nooit je innerlijk gevoel van leegte kunnen opvullen. Er in doorslaan zal dat gevoel alleen maar versterken.

Liefde daarentegen, voor onszelf en voor de ander, kan je een gevoel van compleet zijn, volmaakt zijn en een gevoel van diepe verbondenheid geven. Twee zielen die samen komen in liefde kunnen als één zijn. Seks zonder liefde zal je gevoel van eenzaamheid niet wegnemen. Het ego bouwt een muur om ons heen, die wordt gevoeld, die wordt beleefd. Ons ware zelf zal die muur neerhalen. Alleen wanneer die muur is neergehaald kan de liefde vrijelijk stromen. Binnen de muren van je ego-zelf zul je lijden aantreffen. De grootste eenzaamheid is niet het alleen zijn op zich, maar je alleen in een relatie te voelen waarin je je niet begrepen voelt en geen aansluiting vind. In zo’n relatie zitten maakt vaak dat je het contact met jezelf verliest. Je verliest jezelf en stort je vaak op andere dingen om dan niet te hoeven voelen. Je zoekt compensatie om het even wat, shoppen, internet, computeren, gamen, bellen, je stort je op je werk etc.

Liefde zul je niet vinden door het buiten je zelf te gaan zoeken. Liefde begint in jezelf. Wie een goede relatie met zichzelf kan hebben zal ook eerder goede relaties aantrekken. Hoeveel mensen beginnen een relatie om maar niet alleen te hoeven zijn en komen er dan achter dat ze nooit aan deze relatie hadden moeten beginnen. Wanneer je een relatie aangaat vanwege een gemis of een gebrek of een gevoel van liefdeloosheid is dat ook meestal hetgeen wat je in een relatie aan zult trekken. Om een liefdevolle relatie te krijgen moet je beginnen een liefdevolle relatie met jezelf op te bouwen.

© Esther Irene Haasnoot

Onze Goddelijke afkomst

We zijn allemaal ontstaan vanuit een natuurlijke levensbron. De een zal het God noemen, een ander noemt het Goddelijke Bron, levensenergie, Jahwe, Allah,of misschien wel Elohim. Hoe je het wilt noemen maakt niet zoveel uit, het is maar net wat voor een gevoel je er bij hebt. Het ene zal je misschien meer aan spreken dan het andere. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, de weg die je bewandelt is niet zo belangrijk. Wat wel belangrijk is dat je er uiteindelijk komt. Spiritualiteit gaat niet zozeer om de uiterlijke beleving en of je nu wel of niet aangesloten bent bij een groep. Spiritualiteit is iets persoonlijks en heeft alles te maken met de innerlijke ervaring. Het gaat over je innerlijke ervaring van God, of hoe je hem of haar wilt noemen. Het maakt zelfs niet eens uit of je het nu een religie of spiritualiteit noemt. Het zijn slechts woorden die verwijzen naar een andere vorm van werkelijkheid.

De een zal zoeken naar een bewustzijn buiten onszelf. De ander zal het bewustzijn niet alleen zien als iets dat buiten ons ligt, maar gelooft ook dat het goddelijke bewustzijn in oorsprong in ons zit. De constante ruis van het ego zelf maakt dat wij meestal niet of nauwelijks bewust zijn van het bewustzijn van ons ware zelf. Ons ware zelf is ons authentieke zelf. Het is wie wij zijn zonder de opsmuk van ons ego zelf. Het gaat niet zozeer om de uiterlijke vorm maar de innerlijke levenshouding. Om een spirituele pad te volgen is er geen specifieke religie nodig. Je hoeft geen katholiek, gereformeerd, hervormd, Joods, jehova,atheïst, taoïst, Hindoeïst,boeddhist, shinkhist, Theïst,, jaïnist of zelfs maar een activist te zijn om een bepaalde levensovertuiging te zijn toegedaan. Wat je ook geloofd is voor ieder persoonlijk. Toch zijn de meeste mensen er wel van overtuigd dat wij allen afkomstig zijn uit een bepaalde levensbron. Het merendeels zijn wij onze afkomst vergeten.

Hoe wij die natuurlijke levensbron noemen maakt niet zoveel uit. Ik noem het nu even voor het gemak God. Wanneer jij je daar prettiger bij voelt mag je daar een andere invulling aan geven. In principe maakt het niet zoveel uit hoe je God wilt noemen want God is alles wat is. God is Al. In feite is er dus niets wat geen God is. Alles wat je ziet en niet ziet is opgebouwd uit een goddelijke energie. God is zowel stoffelijk als onstoffelijk. Wij zijn niet alleen een deel van God maar vormen met alle andere deeltjes ook een geheel met God. Wij zijn niet alleen een deel van God maar bezitten ook Goddelijke eigenschappen. Je kunt het vergelijken met een stuk taart. Wanneer je een stukje van een taart afsnijd is dat kleine stukje weliswaar een stuk kleiner dan de gehele taart te noemen maar het is nog steeds taart. Dat kleine stukje taart heeft de zelfde ingrediënten, geur, kleur, smaak als de gehele taart.

Zo is dat ook met onze Goddelijke afstemming. Hoewel wij een klein deeltje zijn van God bezitten wij dezelfde ingrediënten, eigenschappen als God. Wij zijn dit ons alleen niet bewust of vaak maar gedeeltelijk. Wij zijn als het meest geavanceerde apparaat met de mooiste toeters en bellen. Het is prachtig wat het allemaal kan. Alleen het lastige is dat er geen handleiding bijgeleverd is. We zullen dus zelf moeten gaan ontdekken hoe het werkt om er uit te kunnen halen wat er in zit. Door te proberen ga je ervaren hoe het werkt en leer je steeds meer over het apparaat en zo ook over jezelf. Jezus is er een mooi voorbeeld van iemand die zich zijn Goddelijke afkomst herinnerde en wist hoe hij van zijn Goddelijke eigenschappen gebruik kon maken. Niet alleen Jezus, maar allemaal zijn wij kinderen van God. En niet alleen wij mensen, maar ook het planten en dierenrijk draagt een Godsvonk in zich.

We zijn allemaal goddelijk bezield. God is overal en in alles en iedereen. Niets en niemand uitgezonderd. God is totale liefde. Zijn, Goddelijke vonk, Universeel bewustzijn, je hogere zelf, je ware zelf, je diepere zelf, zijn allerlei benamingen die verwijzen naar dat deel van jou dat luistert naar de stem namens God. Het wordt ook wel de Heilige Geest genoemd. Het is de stem van je ziel, het is hetgeen wat het dichtst bij God staat. Die stem is altijd kalm, rustig en volkomen zeker. Het is de enige vorm van werkelijkheid. Alles gecreëerd door het ego is slechts illusie.

© Esther Irene Haasnoot

Ontwaken uit de droom

Onze waarneming van wat wij zien als werkelijkheid, is een droom. Heel zachtjes zijn wij door ons ego in slaap gekust. Ons leven is een reeks van dromen geworden. Soms slapen wij een vredige slaap, dan weer willen wij ontwaken uit een nachtmerrie. De dromen volgen elkaar op. Tijdens het dromen realiseren wij ons niet dat wij slapen. Waar wij over dromen komt ons als heel reëel over. Sterker nog een ieder die je ontmoet lijken dezelfde droom te beleven. De één is misschien wat dieper en vaster in slaap dan de ander. Slechts enkelen lijken ontwaakt te zijn. Wanneer jij ze in jouw droom hoort praten over een andere werkelijkheid denk je droom maar lekker fijn verder. Voor jou is het de omgekeerde wereld. Degenen die praten over een andere werkelijkheid dan die jij kent komt jou als niet reëel en fantasievol over, alsof ze hallucineren en wartaal uitslaan.

In het begin zal je nog actief deelnemen aan de droom, je weet niet beter dan dat dit jouw werkelijkheid is. Dat gaat een tijdje zo door totdat er allerlei obstakels op je pad komen, dat wat jij ziet als jouw werkelijkheid voelt niet bevredigend meer. Er komen wat barstjes en scheuren in de realiteit van jouw bestaan. Het proces van ontwaken begint. Eerst doezel je nog wat. Enerzijds begin je te ontwaken en anderzijds voel je je nog zo slaperig dat voor je het weet je weer in een droom vervalt. Totdat er weer iets aandient wat het proces van ontwaken doet bevorderen. Nu kom je tussen waken en slapen in. Je ogen beginnen langzaam aan te openen. Langzaam aan begin je te ontwaken. Er dient zich een andere werkelijkheid aan. De droom die eerste zo werkelijk voor je leek is opgelost. Je kunt je nauwelijks meer voorstellen dat je de droom als een realiteit hebt gezien. Op het moment van het dromen voelde het zo echt, zo intens, je kon alles ervaren.

OP het moment dat je weet dat je droomt lost de droom ook op. Je herkent de droom en daarmee lost de droom ook op. De droom wordt gecreëerd door onze denkgeest. Ons ego maakt het mogelijk te creëren en te ervaren. Dat wat wij als werkelijkheid zien is niet alleen beperkt tot het aardse vlak, de illusie zal niet gelijk verdwijnen met de dood. Zowel in de stoffelijke wereld als aan gene zijde gaat de denkgeest gewoon door. Wanneer je lichaam sterft ,sterft niet je denkgeest. Ook aan Gene zijde wanneer niet bewust van de illusie gaat het creëren van de illusie gewoon door. De gene die meer ontwaakt en meer bewustzijn doorzien de illusie. Ons ware zelf, onze ziel is de correctie voor de denkgeest. Onze ziel oftewel Heilige Geest helpt de illusie op te lossen. Het idee van de een hel is in feite gecreëerd door het ego denken en het gevangen zitten in een denksysteem. Wat je gelooft te zien zal werkelijkheid worden.

Verander dus niet de wereld van de dromer maar de denkgeest van de dromer en ook de werkelijkheid zal veranderen. De meeste mensen scheppen en creëren hun eigen werkelijkheid binnen de illusie van de werkelijkheid. Wanneer je dan toch aan het scheppen en creëren bent maak er dan een prettige droom van. Niemand wil leven in een nachtmerrie. Onze wereld is als een droom. We delen een gemeenschappelijke droom maar ieder vanuit een ander gezichtspunt, totdat wij ontwaken, dan lost de droom op, dan keren wij terug in de realiteit. Er is slechts eenheid, al het andere is een illusie. Op het niveau van puur non-dualisme lost de illusie op, op dit niveau bestaat er geen illusie meer. Wanneer je ontwaakt realiseer je je dat je niet werkelijk een deelnemer bent van de illusie maar de maker van de illusie. Je bent niet de dromer die droomt maar degene die de droom heeft gecreëerd.


© Esther Irene Haasnoot

Loslaten

Het geheim van de verwezenlijking van alle wensen, doelen, mogelijkheden en geluk is loslaten. Je laat lost wat niet meer bij je past. Laat alle bagage van wat niet jouw essentie is los. Jouw essentie heeft geen bagage. Wanneer je afstand neemt van de voor jouw verkeerde manier van bestaan zul je dat merken dat op het juiste moment en op de voor jou juiste wijze de dingen zullen veranderen. Het geen wat voor jou nodig is zal gebeuren. Soms is dat niet hetgeen wat je verwacht en ook waarvan je zegt dit niet bewust gecreëerd te hebben. Echter op ziele niveau, op het niveau van je ware zelf creëer je ook. Hetgeen je op ziele niveau creëert kan iets heel anders zijn dan wat je op het niveau van het ego denkgeest zou creëren. Het leven is een creatie proces, hier doen wij allemaal aan mee. Bewust, onbewust, individueel of collectief, niet een uitgezonderd.

Het kan zijn dat je ergens aan het werk bent, in eerste instantie ging je met veel plezier naar je werk maar sinds een tijdje geeft je huidige baan je geen voldoening meer. Al dan niet hiervan bewust begin je het gevoel te krijgen dat je wel wat anders zou willen. Dat gevoel begint te groeien en gaat meer vorm aan nemen. Als respons op jouw creatie zal je misschien een gesprek met je baas krijgen. Tijdens het gesprek vertelt je baas dat vanwege de recessie er mensen moeten worden ontslagen en jij bent daar een van. Wanneer je niet bewust bent van je eigen creatie zul de oorzaak buiten je zoeken, als iets dat los van jou staat. Je voelt je gebruikt en aan de kant gezet. Je denkt aan alle keren dat je zonder mopperen je overuren hebt gedraaid. Je hebt altijd voor het bedrijf klaar gestaan en nu dit. Stank voor dank. Pietje is het neefje van de baas, kwam het laatst in dienst en mag wel blijven. Je ervaart het gebeuren al heel oneerlijk.

Wanneer je niet de verantwoordelijkheid op je neemt voor je eigen denken, voelen en handelen en daarmee de verantwoordelijkheid voor wat je creëert, zul je je het slachtoffer voelen. Je voelt je dan overgeleverd aan de willekeur van het leven. Je ziet je eigen stukje niet meer. Wat jij ervaart is dat je baas je heeft ontslagen. Iemand die bewust is in zijn denken, voelen en handelen zal zich ook bewuster zijn van zijn eigen creatieproces. Het ontslag van je baas is niet de oorzaak maar het gevolg, het is een uitvloeisel van het gecreëerde. Wanneer je dit kunt accepteren zal je leven er een stuk eenvoudiger op worden. Je bent niet het slachtoffer van de willekeur. Alles heeft een reden ook al weten wij die niet altijd. Wanneer je je eigen aandeel in het creatieproces kunt accepteren zul je het ontslag zien als antwoord op jouw wens iets anders te willen gaan doen. Wanneer jouw verlangen groot genoeg is om iets anders te willen zal er vaak ook een verandering ontstaan.

Niet alleen God is de schepper van ons bestaan, wijzelf zijn mede scheppers. Onze ziel, ons ware zelf weet precies wat wij nodig hebben om tot ontwaken te komen. Ons ware zelf zal gebeurtenissen creëren ter correctie van onze denkgeest. Correcties van het ego denken zijn nodig tijdens het individuatieproces. Zonder deze correcties blijven wij hangen in oude structuren die niet meer bij ons passen.

© Esther Irene Haasnoot