Iets aanvaarden hoeft niet te betekenen dat je het met iets eens hoeft te zijn. Iemand kan een heel ander standpunt innemen dan de jouwe zonder dat je die standpunt van de ander wil omvormen of veranderen. Iets aanvaarden betekent niet dat jij gelijk hoeft te hebben en de ander het mis heeft. Je oordeelt niet en veroordeelt niet. Het is wat het is, gewoon een andere zienswijze. Het is niet nodig de ander te overtuigen en je legt eveneens de ander je wil niet op. Het benaderen van de verschillen schept voorwaarden. Voorwaarden creëert apartheid. Apartheid creëert individualisatie. Individualisatie voed het ego. Individualisatie, dualiteit en tegengestelden doet ons denken dat wij van elkaar en God afgescheiden zijn, niet is minder waar. Je kunt niet van God gescheiden zijn. Alles is met alles verbonden, zo zijn wij ook niet afgescheiden van elkaar.
Aanvaarding betekent niet dat je iets opgeeft of je ergens bij neer moet leggen. Het betekent dat je er voor kiest vredige gedachten te denken die leiden naar een algeheel gevoel van vrede. Aanvaarden en overgave gaan hand in hand. Het is een win-win situatie en geen verlies. Je overgeven is vertrouwen hebben. Overgave is leven vanuit je hogere ik. Het gaat niet meer om jouw of mijn waarheid maar je geeft je over aan een meer omvattende vorm van waarheid. Oordelen verhindert je het goede te zien dat achter de schijn ligt. Aanvaarden vanuit een spiritueel gezichtspunt kan alleen voortkomen uit een manier van denken die vrij van oordelen is. Geen enkele oordeel is gerechtvaardigd noch juist. Wat jij ziet als waarheid hoeft niet per definitie waar te zijn. Waarheid ken vele gezichten. Verschillende mensen, verschillende smaken en meningen. Elke waarneming die voort komt uit ongelijkheid, afscheiding, dualiteit of tegengesteldheid is simpelweg een onjuiste waarneming.
Zelfs het benoemen van het woordje “onjuiste” komt voort uit een verkeerde waarneming. Woorden als onjuist en verkeerd zeggen al dat er zoiets bestaat als juist en goed. Deze woorden komen voort vanuit een dualistisch denken. Ieder woord dat verwijst naar een tegenstelling of ongelijkheid hebben al een dualistisch karakter. Elke vergelijking die je trekt speelt zich af binnen het bewustzijn van je denkgeest. Elke vergelijking is een vorm van dualiteit. Dualiteit schept een beperkte kijk op de waarheid. Dus wat is waar? De ultieme waarheid ligt in het weten van God.
© Esther Irene Haasnoot
dinsdag 28 februari 2012
In de greep van het ego
Je ego is al jaren je trouwste bondgenoot, overal waar je heen gaat reist hij met je mee. Altijd verlangend de dominante rol in je leven te spelen, hij wil niet van je zijde wijken. Hij is als een tiran die je wil afscheiden van je vertrouwde omgeving, je verenigd-zelf. Het ego wil maar één ding, een alles overheersende controle. Om de controle over jou te kunnen behouwen zal hij allerlei illusies op je pad plaatsen. Het ego zal floreren wanneer jij je verliest in deze illusies en vergeet wie je werkelijk bent en wat je afkomst is. Het ego wil aandacht, gewaardeerd en geprezen worden, en hoe meer het ego groeit des te schijnbaar gelukkiger hij wordt. Schijnbaar want het autoritaire gedrag zal hem een zeker gevoel van macht geven maar zal hem niet leiden tot gelukkige en diepere gevoelens. Je relaties zullen eronder te komen lijden, en je gevoel van leegte zal hierdoor niet opgevuld worden.
Net zomin te weinig ego, een te laag zelfbeeld je gelukkiger zal maken. Wanneer je niet je ruimte inneemt en niet in je eigen kracht gaat staan zul je al gauw overheerst, gemanipuleerd gedomineerd worden. Je past je aan wat anderen van je vragen en aan de omstandigheden die je tegenkomt. Je laat je leven in plaats van zelf je eigen leven te leven. Al gauw is het geen leven meer maar overleven wat je doet, je verliest het essentiële contact met jezelf. Iemand met een groot ego leeft vaak in wantrouwen en achterdocht en is bang zijn controle, macht of grip te verliezen. Een te groot ego komt vaak voort uit angst en onzekerheid. Iemand die zeker is van zichzelf staat in zijn eigenkracht en zal gewoon “zijn”. Het ego is dus niet alleen dat deel van jou wat zich verheven boven anderen voelt of denkt alles beter te weten. Het ego is ook dat deel in jou denkt niet goed genoeg te zijn, dat deel in jou dat zich altijd de mindere voelt.
Het ego creëert en heeft niet alleen een beperkte kijk met betrekking tot hoe jij jezelf ziet alsook op hoe je de wereld interpreteert en ervaart. Hoe meer jij je identificeert met je denken des te meer je in de greep van je ego raakt. Het ego bouwt zijn wereldje rondom gehechtheden. Uiterlijke bezittingen worden belangrijker dan innerlijke waarheden en voor je het weet vormt je ego een dictatuur. Je ware zelf zal je stimuleren deze dictatuur te ontvluchten maar net als bij ieder ander dictatuur kom je eerst de nodige spanning en verzet tegen. Je losmaken zal misschien eerst met vallen en opstaan gaan. Misschien word je niet altijd door anderen begrepen, laat dit je niet weerhouden om voor jezelf te gaan staan. Iemand die altijd in een dictatuur heeft geleefd weet misschien niet veel beter en is met dit leven vertrouwd.
Het echte ontwaken begint wanneer je voelt dat iets anders kan en dat je iets anders wilt, vaak komt dit bewustzijn voort uit loutering. Veranderingen treden op wanneer je keuzes begint te maken. Erken je ego niet als je autoriteit. Je bent je denken niet. Vrijheid is jezelf kunnen zijn.
© Esther Irene Haasnoot
Net zomin te weinig ego, een te laag zelfbeeld je gelukkiger zal maken. Wanneer je niet je ruimte inneemt en niet in je eigen kracht gaat staan zul je al gauw overheerst, gemanipuleerd gedomineerd worden. Je past je aan wat anderen van je vragen en aan de omstandigheden die je tegenkomt. Je laat je leven in plaats van zelf je eigen leven te leven. Al gauw is het geen leven meer maar overleven wat je doet, je verliest het essentiële contact met jezelf. Iemand met een groot ego leeft vaak in wantrouwen en achterdocht en is bang zijn controle, macht of grip te verliezen. Een te groot ego komt vaak voort uit angst en onzekerheid. Iemand die zeker is van zichzelf staat in zijn eigenkracht en zal gewoon “zijn”. Het ego is dus niet alleen dat deel van jou wat zich verheven boven anderen voelt of denkt alles beter te weten. Het ego is ook dat deel in jou denkt niet goed genoeg te zijn, dat deel in jou dat zich altijd de mindere voelt.
Het ego creëert en heeft niet alleen een beperkte kijk met betrekking tot hoe jij jezelf ziet alsook op hoe je de wereld interpreteert en ervaart. Hoe meer jij je identificeert met je denken des te meer je in de greep van je ego raakt. Het ego bouwt zijn wereldje rondom gehechtheden. Uiterlijke bezittingen worden belangrijker dan innerlijke waarheden en voor je het weet vormt je ego een dictatuur. Je ware zelf zal je stimuleren deze dictatuur te ontvluchten maar net als bij ieder ander dictatuur kom je eerst de nodige spanning en verzet tegen. Je losmaken zal misschien eerst met vallen en opstaan gaan. Misschien word je niet altijd door anderen begrepen, laat dit je niet weerhouden om voor jezelf te gaan staan. Iemand die altijd in een dictatuur heeft geleefd weet misschien niet veel beter en is met dit leven vertrouwd.
Het echte ontwaken begint wanneer je voelt dat iets anders kan en dat je iets anders wilt, vaak komt dit bewustzijn voort uit loutering. Veranderingen treden op wanneer je keuzes begint te maken. Erken je ego niet als je autoriteit. Je bent je denken niet. Vrijheid is jezelf kunnen zijn.
© Esther Irene Haasnoot
Abonneren op:
Reacties (Atom)