Je verzet loslaten

Op ieder moment maak je voor jezelf besluiten. Ook wanneer je niet besluit is dat vaak een besluit. Wanneer je het nodige hebt meegemaakt zul je waarschijnlijk genoeg hebben van alle pijn en verdriet. Op een gegeven moment wil je dat niet meer. Je wilt het wel anders maar weet soms niet hoe. Meestal gaat de energie zitten in het niet meer willen. Ik wil geen angst meer, ik wil dit verdriet niet meer, ik wil mij niet meer boos voelen, niet meer gefrustreerd of machteloos. Je gaat je tegen al deze emoties en gebeurtenissen, die deze emotionele reacties oproepen, verzetten.

Je emoties  zijn reacties op hoe jij tegen deze gebeurtenis aankijkt. Jouw gedachten hierover bepalen de emotionele waarde voor jou. Jouw gedachten kunnen de emoties doen toenemen en afnemen als de beweging van eb en vloed. Het wordt vloed wanneer je gedachten voeding geeft en je emoties gaan overstromen. Verzet tegen woede vergroot woede, verzet tegen verdriet vergroot verdriet, verzet tegen angst vergroot angst, immers al je energie gaat zitten in de dingen die je niet wilt. Niet alleen vergroot je op deze manier je emoties maar zwemt ook nog eens tegen de natuurlijke levenstroom in. Heb je verdriet, erken je verdriet, ben je bang, erken je angst, ben je boos geef dan gewoon toe dat je boos bent.

Voel en ervaar je emoties en je zult merken dat de ideeën en gedachten die je rondom je angst, woede, verdriet ervaart vaak groter is dan het ondergaan van de emotie. Een mens lijd het meest door het lijden dat men vreest. Ervaar je gevoel, adem er rustig doorheen. Laat het maar over je heen komen, laat het maar gebeuren. Verzet je niet. In het begin zal je de emotie misschien als erg ervaren, maar terwijl je je emotie ondergaat zul je merken dat al vrij snel de emotie begint af te zakken. Je komt meer en meer los van de emotie te staan. Het wordt dan een emotie of een gebeuren dat je ervaren hebt maar je identificeert je er niet meer mee. Je hebt je gehechtheid aan deze ervaring of emotie losgelaten.

Het heeft geen zin emoties te ontkennen  of te onderdrukken wanneer die er wel zijn. Je emoties te ontkennen of te onderdrukken heeft hetzelfde effect als tegen de natuurlijke levenstroom in zwemmen. Het kost enorm veel energie en uiteindelijk zullen je gevoelens je toch achterhalen. Uiteindelijk volgt er toch een natuurlijke correctie om je weer met de levensstroom te kunnen  laten meevoeren. Ontkennen of onderdrukken van je gevoelens zal deze gevoelens alleen maar doen toenemen. De druk op de ketel wordt zo hoog dat er op den duur een explosie volgt. Wijs je gevoelens niet af. Wanneer je je angst los laat, zal angst jou loslaten, wanneer je je boosheid loslaat, zal boosheid jou loslaten, wanneer je je schuld en schaamte loslaat, zal schuld en schaamte jou loslaten, wanneer je je verdriet loslaat, zal verdriet jou loslaten.

 Loslaten is een proces van binnenuit. Je kunt het niet forceren, je kunt het wel ondergaan. Je verzet staken is niet alleen een mentaal proces. Je verzet loslaten zal gebeuren wanneer je in denken, voelen en handelen op één lijn staan. Denken dat je loslaat maar in je gevoel en handelen vasthouden zal je verzet niet doen afnemen. In je handelen loslaten, maar in je gevoel en in je gedachten vasthouden, is nog steeds willen vasthouden. Voor je gevoel te hebben losgelaten maar vasthouden in je gedachten en gedrag duid nog steeds op weerstand. Het een kan niet zonder het andere. Laat je in denken, voelen en handelen los dan zal de weerstand oplossen. Het is een triniteit. Ze kunnen onderscheiden maar niet gescheiden worden. Verandering in het ene aspect zal leiden tot een verandering in het andere aspect. Integratie van deze drie aspecten zal ons naar bevrijding voeren.

© Esther Irene Haasnoot

Liefde

Je kunt liefde niet bereiken door het te gaan eisen of door er buiten jezelf naar op zoek te gaan, liefde komt van binnenuit. Wanneer je niet van jezelf kunt houden zullen je gedachten, gevoelens en handelen ten opzichte van jezelf negatief en liefdeloos zijn. Wanneer dit jouw zelfbeeld is, is de kans groot dat je dit beeld op een ander gaat projecteren. Wanneer jij niet of nauwelijks in staat bent van jezelf te houden is dit vaak ook hetgeen wat je van een ander verwacht. Het kan zijn dat je nu denkt van ik zoek al heel lang naar liefde maar elke keer als ik hoop liefde te hebben gevonden wordt ik weer afgewezen.

Vraag je zelf af; sta ik open voor de liefde, verdien ik liefde, ben ik het waard om van gehouden te worden, kan ik van mijzelf houden of vind ik liefde eng en bedreigend? Dit zijn essentiële vragen die je jezelf kunt stellen. Wanneer je niet in staat bent van jezelf te houden zijn je gedachten , je gevoelen en je handelen met betrekking tot jezelf vaak liefdeloos. Je trekt in je leven precies aan waar je aan denkt. Wanneer jij denkt dat je geen liefde waard bent is dat exact hetgeen wat jij aan zult trekken. Je zult het gebrek aan liefde weerspiegeld zien.  Je kunt deze vicieuze cirkel doorbreken door is te beginnen onvoorwaardelijk van jezelf te houden. Je kunt niet geven wat je niet hebt. Je kunt geen liefde geven wanneer je geen liefde voor jezelf hebt.

Om liefde aan te kunnen trekken zul je eerst de liefde aan jezelf moeten geven, pas dan wanneer volledig met liefde opgeladen ben heb je liefde te geven.  Het uitwisselen van energie werkt tussen twee polen met een tegengestelde lading, namelijk een gever en een ontvanger en weer terug. Wanneer de ene niet meer geeft kan de ander niet meer ontvangen, dan houd de stroom van liefde op. Andersom wanneer iemand geen liefde meer wil of kan ontvangen blokkeert ook de stroom. Er kan op dat moment geen uitwisseling van liefde plaatsvinden. De cirkel van geven en ontvangen is doorbroken. Je kunt het vergelijken met een oplaadbaar batterij. Wanneer de batterij leeg is heeft het geen energie te leveren. Je zult eerst het batterij op moeten laden wil je deze krachtbron kunnen gebruiken  en er energie geleverd kan worden. Wanneer je nu de vergelijking trekt met jezelf. Wanneer je leeg en liefdeloos voelt staat je liefdesmeter in de min. De liefdesenergie kan niet stromen. Jij zelf bent de krachtbron  die zichzelf met liefde kan opladen, door liefdevolle gedachten te denken.

 Wanneer je vol liefde over jezelf kunt denken, zul je jezelf ook liefdevoller voelen en ook meer liefde in je leven gaan ervaren. Wanneer je vol liefde over jezelf kunt zijn begin je dit ook uit te stralen, op het moment dat je dit begint uit te stralen begint ook de liefde te stromen. Vanaf dat moment zend je liefde uit, heb je niet alleen liefde voor jezelf maar begint dit ook aan anderen te geven.  Door liefde te geven zul je de liefde nu ook aan kunnen trekken. Je staat er voor open. Je begrijp dat geven en ontvangen in feite één beweging is. Wanneer er alleen maar geven of alleen maar ontvangen kan worden zal de stroom van liefde doorbroken worden. Deze innerlijke onbalans  kun je verhelpen door het contact met je “ware zelf” aan te gaan.

Zowel de gene die alleen maar liefde heeft te geven maar niet voor zichzelf kan ontvangen als de gene die alleen maar neemt en geen liefde te geven heeft, hebben beide te maken met het niet of onvoldoende van zichzelf kunnen houden. De ene concentreert zich op het geven en hoopt hiermee terug te krijgen. De ander concentreert zich op wat hij of zij mist en willen hebben. Beide richtingen zich op hetgeen wat zij verlangen in plaats zich te richten op wat zij al zijn. Mensen die op zoek gaan naar liefde doen dit vanuit een gevoel van schaarste. Schaarste is geboren vanuit ons ego-zelf, ons ware zelf kent alleen maar overvloed. In contact zijn met je ware zelf betekent niet dat je liefde zoekt, het betekent dat je liefde bent.

© Esther Irene Haasnoot

Lijden

Aan de wortel van ons lijden ligt onze manier van denken. Onze werkelijkheid is niets anders dan een optelsom van onze energie en de energieën die zij aantrekken. Dat wat met elkaar overeenkomt trekt elkaar aan. Hoe reëel jouw werkelijkheid is wordt bepaald door jouw gedachten erover en hoe jij de dingen ervaart. Dat wat wij als ons lot zien wordt bepaald door onze individuele en collectieve gedachten. In beide gevallen geeft onze gedachte actie een reactie.

Creatie werkt zowel op individueel als op collectief niveau. Het meeste wat gecreëerd wordt heeft niets met God van doen. In de zin van God laat ons de vrijheid zelf te creëren en ervaren, wat wij wensen te ervaren. Wij hebben allemaal een vrije wil en de keuzevrijheid om ons uit te drukken op een manier zoals wij dat willen. Je gedachten bepalen niet alleen hoe je je op dit moment voelt maar ook je toekomstige ervaringen. Je gedachten werken als een magneet dat datgene aantrekt wat correspondeert met jouw gedachten.

Lijden wordt gecreëerd door het ego denken en het gevangen zitten in dat denksysteem. Als een voetganger in een woestijn zoeken wij naar de bron om onze dorst te lessen. Moe en hongerig, zoekend naar een rustplaats. Hopend op enige verkoeling voor onze gemoedsrust. We lopen al zolang en zien de dingen al niet helder meer. Luchtspiegelingen komen op ons pad. Wat wij verlangen is wat wij zien. Verblind door onze gedachten happen wij in het zand. Het is een illusie van onze eigen makelaardij. Je zult het paradijs pas ontdekken wanneer je bereid bent de realiteit onder ogen te zien. Pas dan kan je de vruchten plukken. Pas dan kun je honger en je dorst stillen. Het gemis, een behoefte komt voort uit het ego denken.

Het ego denksysteem kan alleen binnen zijn eigen kaders denken. Vervulling van je behoeftes zul je niet binnen dat denksysteem vinden. Althans niet meer dan een tijdelijke, of het idee van een vervulling.  Het is net zo vergankelijk als een bos bloemen in een vaas. Ons ego denken ziet zich als afgescheiden van de Bron, hoe zou je met ons ego denken dan de Bron kunnen vinden. Om zijn bestaansrecht te behouden zal het ego denken er alles aan doen om je te weerhouden je te verenigen met de Bron. Het zal allerlei illusies gaan creëren, de fatamorgana’s op je pad. Je zult je pas kunnen laven aan de Bron wanneer je Bron in jezelf zoekt in plaats van iets buiten jezelf. Het bereiken van het Nirwana is onze uiteindelijke samensmelting met God, het verenigd zijn met God. Het houdt simpelweg in dat je je ogen opent voor de waarheid die diep van binnen er al is. Ieder mens zal op den duur de Bron vinden en weten dat hier onze oorsprong ligt.

Een uiterlijke omstandigheid hoeft niet te veranderen, maar jouw innerlijke kan wel veranderen door jouw beslissing daarover. Vaak zal wanneer jouw beslissing over iets veranderd ook de uiterlijke omstandigheden gaan veranderen. Lijden wordt vaak veroorzaakt door iets anders te willen hebben dan dat wij hebben of krijgen. Wanneer je leert niets te verwachten en niet meer te verlangen dan dat zich voordoet maak je al een eind aan je lijden. Iemand die zich verbonden voelt met de Bron weet dat alles wat hij nodig heeft er al is, er is niets wat niet al ergens gecreëerd is. Hij is tevreden, vol vertrouwen en weet  dat alles wat zich aandient volmaakt is. Alleen door de shit, de bemesting, kun je de vruchten plukken. De shit is de voedingstof die de grond nodig heeft om de wortels van jouw wensen stevig te kunnen doen verankeren. Na verloop van tijd ontstaat er een prachtige levensboom met de mooiste vruchten.

 Iemand die zich bewust is van zijn verbondenheid weet dat alles wat zich aandient in zijn ervaringswereld, hij nodig heeft om te ervaren. Niet alleen om zichzelf te leren kennen maar  ook om zichzelf te kunnen uitdrukken in wie hij wenst te zijn. Door zijn ervaringen zal hij leren en groeien. De ervaringen die je op doet in je leven zijn niet als straf bedoelt. Het is een kans een mogelijkheid om te herinneren wie je werkelijk bent en om je authentieke zelf te zijn. Neem beslissingen op basis van persoonlijke voorkeur. Stijg boven elke oordeelvorming uit. Oordeel niet langer naar de schijn en je helpt de schijn opheffen.

© Esther Irene Haasnoot

Behoeftigheid

Behoeftigheid ontstaat wanneer je de gedachte hebt dat er iets buiten je bestaat wat nog niet in jouw bezit is. In jouw is het idee gerezen dat je dit nodig hebt om gelukkig te kunnen worden. Om dit doel te kunnen bereiken ga je op zoek naar dingen buiten jezelf om tot die vervulling e komen. Het is als een knagende honger die gestild moet worden. Je zoekt naar voedsel voor de ziel.  Wat je niet weet is dat de ziel niet gevoed hoeft te worden. De ziel kent geen behoeftes en ook geen gebrek. Het is het ego bewustzijn het niveau van de denkgeest die geloofd in tekorten, schaarste en gebrek.

De ziel kent zijn afkomst. De denkgeest van het ego is die herinnering reeds lage tijd verloren. Omdat de denkgeest van de ego behoeftes heeft kent het ook voorwaardelijke liefde. Voor wat hoort wat. Je ware zelf het niveau van de ziel kent geen voorwaardelijke liefde, de liefde van je ware zelf is grenzeloos en onvoorwaardelijk. Je ware zelf heeft niets nodig om te kunnen zijn. Je ware zelf kan niet beschadigd worden. Het is het ego zelf wat beschadiging, gemis en tekort kan ervaren.

Alles want wij nodig hebben vinden wij op het niveau van ons ware zelf, op ziele niveau.  Hopen, verwachten, willen, wensen reduceert de liefde en vrijheid van het zijn. Iets hopen, verwachten, wensen of te willen geven de ervaring van het niet hebben weer. Je hebt iets niet daarom wil je of wens je iets. Wanneer je begrijpt dat je gedachten, woorden en je daden een scheppend vermogen hebben zul je misschien ook kunnen begrijpen dat wanneer je schept vanuit het niet hebben door iets te willen, je de ervaring van het niet hebben creëert. Het is het idee van een gebrek, gemis of schaarste wat je in je werkelijkheid zult creëren.

De meeste mensen verwarren liefde met het hebben van een behoefte. De meeste mensen voelen zich beperkt in hun vrijheid door een behoefte. Behoeftes weerhouden je ervan te “zijn”. Behoeftes halen je bij je goddelijke essentie vandaan. Liefde is zonder voorwaarden, zonder enige vorm van begrenzing of het hebben van een behoefte. Wanneer liefde in verband wordt gebracht met een behoefte is het al geen liefde meer maar een behoefte die je vervult wilt zien. Liefde wil niet gevangen zijn, want zodra liefde gevangen wordt is het al geen liefde meer. Liefde wil niet bezeten worden, want zodra liefde tot een bezit wordt is het al geen liefde meer. Liefde wil niet geclaimd worden, want wanneer liefde geclaimd wordt zal het al geen liefde meer zijn.

Liefde is als een vlinder, wanneer je een vlinder in een potje met een dekseltje wilt vangen zal zij sterven. Maar laat je de vlinder vrij dan kun je genieten van al haar pracht en vrolijkheid. Liefde en vrijheid gaan hand in hand, ze zijn niet van elkaar te scheiden. Je kunt niet iemand liefhebben wanneer er geen keuzes te maken zijn. Iedere vorm van dwang of claimen is een aanval en werkt niet alleen beschadigend maar ook verstikkend. Iedere vorm van belemmering in de vrijheid om te zijn is een aanval en een gemiste kans.

Wie de vrijheid om te kiezen verliest, verliest de vrijheid om te uit te drukken en te ervaren wie iemand verkiest te zijn. Je kunt een ander niet tegen zijn of haar wil vasthouden, wie dat doet duwt de ander van zich af. Juist dat gene wat je wilt behouden zul je gaan verliezen. Je doet hiermee niet alleen jezelf maar ook de ander tekort. Loslaten, de ander vrijlaten in haar zijn is vaak hebben. Wanneer er sprake is van liefde is er ook sprake van keuze vrijheid.

Controle over iets of iemand willen houden schept voorwaarden. Wanneer je voorwaarden stelt aan de liefde voel je de voorwaarden, niet de liefde. Je krijgt dan met de vorm te maken niet met de inhoud. Je richt je op het uiterlijk in plaats van op het innerlijk. Je leeft van buiten naar binnen in plaats van binnen naar buiten. Vervulling van je behoeften zul je vinden door te leven van binnen uit. Wanneer je verbonden bent met je ware zelf ervaar je de volheid van het leven. Je hoeft niet meer te zoeken om te kunnen zijn want alles wat je wilt en bent is er al.

© Esther Irene Haasnoot

Acceptatie

Accepteer iets voor wat het is. Maak het niet groter en maak het niet kleiner, plak er geen etiket aan. Stress ontstaat vaak doordat wij willen dat de dingen anders zijn. We willen onder controle houden wat niet onder controle gehouden wil worden. Juist dat dwangmatig alles onder controle willen houden, zal maken dat de dingen tussen onze vingers door zullen glippen.

Acceptatie is een innerlijk proces het heeft niets met de buitenkant van doen. Het zegt zelfs niet dat je je overal bij neer moet leggen en alles oké moet vinden. Acceptatie vraagt niet van je slaafs een situatie te ondergaan. Het betekent echter ook niet dat je de barricade op moet klimmen. Het betekent dat je accepteert dat hetgeen wat in jouw ervaringswereld is gekomen ook vaak iets met jou te maken heeft. Het is een ervaring waar je al dan niet bewust om gevraagd hebt om van te leren. Wanneer je kunt accepteren dat jouw denken, voelen en handelen scheppingskracht bezitten, zul je ook kunnen begrijpen dat door jouw scheppingsactie er ook een reactie zal volgen.

Het leven is geen passief proces. Niemand hoeft zich slachtoffer te voelen. Niemand hoeft machteloos in het leven te staan. Het leven is geen lijdensweg tenzij jij het als een lijdensweg ervaart. Slachtoffers geven de macht over hun leven uit handen, zij zullen zich machteloos voelen en lijdzaam hun leven ondergaan. Zij realiseren zich niet dat zij zelf de verantwoording over hun eigen leven op zich kunnen nemen. Zij zien niet in dat wanneer zij niet gelukkig zijn in een bepaalde situatie zij ook een andere situatie met andere omstandigheden kunnen creëren.

Wanneer je blijft vechten tegen de omstandigheden  die zich in jouw leven zullen aandienen, raak je er alleen maar meer in verstrikt. Je krijgt alleen maar meer van hetgeen waar tegen je vecht. Immers al je energie gaat in het vechten zitten.

Stel je eens voor je komt iemand tegen op staat die met allerlei pamfletten loopt tegen de oorlog. De man is heel gedreven aan het actie voeren en vraagt jouw door middel van een handtekening zijn actie te ondersteunen. Het lijkt jouw een prima idee, immers jij wilt toch liever ook niet in een oorlog verwikkelt raken?  Het lijkt zo’n goed idee, maar schijn bedriegt. Wat de meeste mensen zich niet realiseren is dat wanneer in je gedachten, in je gevoel en in je handelen tegen de oorlog bent al je energie in de oorlog gaat zitten en je juist hetgeen doet wat je nou niet wilt, de oorlog voeden. Het universum kent geen nee, tegen, of wil ik niet. Het universum zal zien waar jij al je energie in steekt en zal dit oppikken als iets wat jij graag naar je toe wilt trekken.

Gedachten zijn krachten, met je gedachten creëer je en trek je aan. Het is aan jou wat je in ervaringswereld wilt creëren. Je kunt zeggen:’ ja maar, hoe moet het dan met de vrede, ik wil nog steeds geen oorlog’. In plaats van actie te voeren tegen de oorlog is het beter je in te zetten voor de vrede. Voel je het verschil? Wanneer je kiest voor de vrede creëer je een hele andere energie om je heen en dat straal je dan ook uit. Je zult dan veel meer vrede en positiviteit aantrekken.

Je trekt vaak een energie, omstandigheid aan die matcht met hetgeen jij uitstraalt. Is het je wel eens opgevallen dat wanneer je lekker in je vel zit in ene wildvreemde mensen je gedag zeggen. Het tegenovergestelde gebeurt ook dat wanneer je niet zo lekker in je energie zit alles tegen lijkt te werken. De kunst is geen nodeloos energie te spenderen in de dingen die je niet wilt maar energie te steken in de dingen die je wel graag wilt. Wanneer je je  energie in de vrede steekt lost de oorlog vanzelf op.

Accepteer hetgeen dat in je ervaringwereld is gekomen. Ook al is het niet hetgeen wat jij graag wilt hebben, accepteer het voor wat het is. Je kunt altijd besluiten anders te creëren. Je mag altijd je voorkeuren hebben. Wanneer je de dingen die op je pad komen kunt accepteren maar ook je voorkeuren blijft uitspreken ga je mee met de levenstroom. Je geeft je over aan Goddelijke leiding. Acceptatie en overgave gaan hand in hand.

© Esther Irene Haasnoot