Behoeftigheid

Behoeftigheid ontstaat wanneer je de gedachte hebt dat er iets buiten je bestaat wat nog niet in jouw bezit is. In jouw is het idee gerezen dat je dit nodig hebt om gelukkig te kunnen worden. Om dit doel te kunnen bereiken ga je op zoek naar dingen buiten jezelf om tot die vervulling e komen. Het is als een knagende honger die gestild moet worden. Je zoekt naar voedsel voor de ziel.  Wat je niet weet is dat de ziel niet gevoed hoeft te worden. De ziel kent geen behoeftes en ook geen gebrek. Het is het ego bewustzijn het niveau van de denkgeest die geloofd in tekorten, schaarste en gebrek.

De ziel kent zijn afkomst. De denkgeest van het ego is die herinnering reeds lage tijd verloren. Omdat de denkgeest van de ego behoeftes heeft kent het ook voorwaardelijke liefde. Voor wat hoort wat. Je ware zelf het niveau van de ziel kent geen voorwaardelijke liefde, de liefde van je ware zelf is grenzeloos en onvoorwaardelijk. Je ware zelf heeft niets nodig om te kunnen zijn. Je ware zelf kan niet beschadigd worden. Het is het ego zelf wat beschadiging, gemis en tekort kan ervaren.

Alles want wij nodig hebben vinden wij op het niveau van ons ware zelf, op ziele niveau.  Hopen, verwachten, willen, wensen reduceert de liefde en vrijheid van het zijn. Iets hopen, verwachten, wensen of te willen geven de ervaring van het niet hebben weer. Je hebt iets niet daarom wil je of wens je iets. Wanneer je begrijpt dat je gedachten, woorden en je daden een scheppend vermogen hebben zul je misschien ook kunnen begrijpen dat wanneer je schept vanuit het niet hebben door iets te willen, je de ervaring van het niet hebben creëert. Het is het idee van een gebrek, gemis of schaarste wat je in je werkelijkheid zult creëren.

De meeste mensen verwarren liefde met het hebben van een behoefte. De meeste mensen voelen zich beperkt in hun vrijheid door een behoefte. Behoeftes weerhouden je ervan te “zijn”. Behoeftes halen je bij je goddelijke essentie vandaan. Liefde is zonder voorwaarden, zonder enige vorm van begrenzing of het hebben van een behoefte. Wanneer liefde in verband wordt gebracht met een behoefte is het al geen liefde meer maar een behoefte die je vervult wilt zien. Liefde wil niet gevangen zijn, want zodra liefde gevangen wordt is het al geen liefde meer. Liefde wil niet bezeten worden, want zodra liefde tot een bezit wordt is het al geen liefde meer. Liefde wil niet geclaimd worden, want wanneer liefde geclaimd wordt zal het al geen liefde meer zijn.

Liefde is als een vlinder, wanneer je een vlinder in een potje met een dekseltje wilt vangen zal zij sterven. Maar laat je de vlinder vrij dan kun je genieten van al haar pracht en vrolijkheid. Liefde en vrijheid gaan hand in hand, ze zijn niet van elkaar te scheiden. Je kunt niet iemand liefhebben wanneer er geen keuzes te maken zijn. Iedere vorm van dwang of claimen is een aanval en werkt niet alleen beschadigend maar ook verstikkend. Iedere vorm van belemmering in de vrijheid om te zijn is een aanval en een gemiste kans.

Wie de vrijheid om te kiezen verliest, verliest de vrijheid om te uit te drukken en te ervaren wie iemand verkiest te zijn. Je kunt een ander niet tegen zijn of haar wil vasthouden, wie dat doet duwt de ander van zich af. Juist dat gene wat je wilt behouden zul je gaan verliezen. Je doet hiermee niet alleen jezelf maar ook de ander tekort. Loslaten, de ander vrijlaten in haar zijn is vaak hebben. Wanneer er sprake is van liefde is er ook sprake van keuze vrijheid.

Controle over iets of iemand willen houden schept voorwaarden. Wanneer je voorwaarden stelt aan de liefde voel je de voorwaarden, niet de liefde. Je krijgt dan met de vorm te maken niet met de inhoud. Je richt je op het uiterlijk in plaats van op het innerlijk. Je leeft van buiten naar binnen in plaats van binnen naar buiten. Vervulling van je behoeften zul je vinden door te leven van binnen uit. Wanneer je verbonden bent met je ware zelf ervaar je de volheid van het leven. Je hoeft niet meer te zoeken om te kunnen zijn want alles wat je wilt en bent is er al.

© Esther Irene Haasnoot