Hier en nu

In het hier en nu zijn betekent dat je opmerkzaam bent, je bent volledig geconcentreerd op je aanwezigheid in het hier en nu. Wat je ook doet, je doet het in totaal aanwezig zijn in het hier en nu. Het maakt niet uit wat je doet, het kan zijn dat je aan het afwassen bent of een wandeling maakt of bezig bent met het schrijven van een boek. Je bent gefocust op wat je hier en op dit moment aan het doen bent.” In het hier en nu zijn” betekent niet dat je niets meer kunt plannen en er geen agenda meer op na kan houden. Het betekent gewoonweg dat wanneer je iets plant, je dit ook vanuit datzelfde “bewust zijn” doet, opmerkzaam en volledig aanwezig. Je kunt het vergelijken met een vorm van mediteren. Wanneer je aan het mediteren bent maakt je het stil in jezelf, je ademhaling gaat dieper en langzamer. Je aandacht is gericht op onderin je buik en lager. De ruimte tussen je gedachten wordt steeds groter. Het wordt steeds rustiger en vrediger in jezelf.

Naarmate je geest steeds leger wordt ga je een ander soort bewustzijnstoestand ervaren. Je verschuift het bewustzijn toestand van je ego-zelf naar je ware zelf, dit is je natuurlijke bewustzijnstoestand. Het bewustzijn van je ware zelf en verenigd –zelf. In deze bewustzijnstoestand ervaar je eenheid met God, de natuurlijke bron waaruit wij allemaal afkomstig zijn. Je zou kunnen zeggen dat het bewustzijn van je ware zelf tevens het afstemmen op God betekent. In plaats dat je jezelf als afgescheiden ziet zie je je nu als verenigd, je beseft dat alles met alles verbonden is. Leven in het hier en nu is je volkomen vrij voelen, je bent vrij van alle aardse gehechtheden. Je voelt je stevig verankerd in een krachtig bewustzijn dat alles omvat. Je verleden en toekomst lossen op, er is alleen maar het nu. De wereld van de tijd is opgelost in het tijdloze.

Volledig bewust en één met Gods liefde weet je dat alles goed is, wat er ook gebeurt. Je weet dat je volkomen kunt vertrouwen. Vanuit deze staat van “zijn” wordt je een innerlijke leiding gewaar die je krachtig maar liefdevol door je levensprocessen heen zal leiden, als een vriend, een mentor. Nooit overheersend, altijd de vrije wil respecterend, totaal liefhebbend. Het zal voelen als een thuiskomst, je voelt je warm, geborgen, vredig met wat is. Zo kun je meditatie zien als bewust aanwezig zijn. Alles wat je doet in je leven kan een vorm van meditatie zijn.

Laat het verleden los, sta open en vreugdevol in het hier en nu. Identificeer je niet met het verleden, het zal je anders alleen maar in het verleden houden. Wees vrij van etiketten, wees vrij van alle gehechtheden. Hoe meer je je leven laat bepalen door etiketten en gehechtheden, des te meer zal het bepalen hoe jij jezelf ziet en des te moeilijker zal het voor jou zijn contact te maken met je ware zelf. Kijk zonder afkeuring naar het heden. Je richten op het verleden of op de toekomst weerhoud je ervan in het hier en nu te zijn. Je verleden kun je niet veranderen , wel accepteren. Je verleden kun je wel transformeren door in het hier en nu te leven. Je toekomst creëren doe je vanuit het hier en nu. Leven in het hier en nu betekent niet dat je geen doelen meer mag stelen in je leven. Het betekent alleen dat je geen doelen nodig hebben om ergens te komen of om iemand te zijn.

Leven in het hier en nu, vanuit het bewustzijn van je ware zelf is je realiseren dat je reeds vervuld bent. Je hoeft niets te bereiken wanneer je ‘bent’. In een toestand van ‘zijn’ is alles al aanwezig. Er is geen behoefte. Vanuit dit bewustzijnstoestand is het stellen van een doel slechts bedoelt als een uitdrukking van wie je bent. Je leven is een expressie van jezelf, je handelen een uitvloeisel daarvan. Wat zich in jouw leven aandient is een voortvloeisel van hoe jij je uitdrukt en wat je wenst te ervaren. Dit kan op ego niveau of het niveau van je ware zelf.

© Esther Irene Haasnoot

Angst loslaten

Angstige mensen , ze leven niet , ze over leven. Angstige mensen kunnen het gevoel hebben in een moeras te leven. Het is een grimmige plek en overal ligt wel wat op de loer. Opgejaagd door een schaduw die hun volgt. Niet weten dat het hun eigen schaduw is wat zij zien. Altijd waakzaam en alert, geen moment mag hun aandacht ontsnappen want dan slaat het noodlot toe. Bij de les blijven, controle houden, geen moment mag de aandacht hun ontglippen. Alles voor blijven, alles in de gaten houdend. Naarstig gaan zij op zoek naar een uitweg, een oplossing om uit dit innerlijk moeras te ontsnappen. Als in drijfzand zakken zij weg. Hoe meer zij in hun angst om hun heen slaan des te sneller het proces van wegzakken zal gaan. Wanhopig proberen zij zich overal aan vast te klampen. Al is het maar een strohalm of een tak, het maakt niet uit als zij maar gered worden.

Ze roepen eerst heel hard en bidden om alsjeblieft gezien en gehoord te worden. Het kan niet hard genoeg. “help, zien jullie mij wel, waarom komt er niemand, waarom helpen jullie mij niet”? De angst en paniek slaat om het hart. De ademhaling gaat onrustiger en sneller tot er alleen maar een oppervlakkige ademhaling kan plaats vinden. Bang om het leven in te ademen voelen zij zich ziek en ongelukkig. moe en schor van het schreeuwen ondergaan zij gelaten hun lot. Soms weer vechtend voor hun leven dan weer vervallen in een emotionele passiviteit. Na al dat moeten vechten en strijden voelt soms niets lekkerder dan niet meer te hoeven voelen, maar ook dat kan al beangstigend zijn. Want waarom voel ik niets, wat mankeert mij?, doe ik het wel goed?, ben ik wel goed genoeg?, kunnen ze mij wel accepteren?

Als een hamster in zijn tred molentje draaien de gedachten maar door. Het is een continuïteit van denken waar angstige mensen in verstrikt raken. Altijd opgejaagd, nagejaagd, verdedigend nooit berustend. “Want stel dat ik mijn over geef wat dan?, dan ga ik kapot, ik ga dood, dat overleef ik niet”. “Nee, nee laat mij maar vluchten en rennen als het er op aan komt dan zal ik vechten, ik zal strijden tot de strijd gestreden is”. En dus gaan ze de strijd weer aan onder een continue druk te overleven. Vluchten, vechten, strijdend in een kluwen van angst. Die innerlijke knoop is alleen te ontwarren wanneer je het begin punt van de knoop in jezelf zoekt. Wanneer je blijft wachten tot er iets of iemand anders komt om voor jouw die knoop te ontwarren, kun je soms lang wachten. En dan kun je maar beter hopen dat iemand verstand heeft van knopen en niet de knoop voor jou vaster trekt.

Niet iedereen zal jou kunnen helpen met het ontwarren van je knoop. Sommige mensen zijn niet zo handig en hebben niet de helderheid die jij nodig hebt en zullen de knopen alleen maar groter maken. Jij zelf hebt de kracht, de kennis en de wijsheid om de knoop te kunnen ontwarren. In jouw ligt dat diepe inzicht. Juist wanneer je angstig en onzeker bent kan het voor jou heel moeilijk luisteren zijn naar jouw eigen innerlijk weten. Soms kun je er daarom beter aan doen professionele hulp te zoeken. Iemand die een expert is in het ontwarren van knopen. Een echte expert zal jou leren hoe jij je eigen knopen kunt ontwaren. Hij of zij zal jouw leren het vertrouwen en de zekerheid in jezelf te krijgen. Hij of zij zal jou niet afhankelijk maken maar jou leren hoe je je eigen angsten kunt oplossen.

Angst komt vaak voort uit de twijfels die wij in ons zelf hebben. Angst houd ons gevangen. Het niet uiten of ontkennen van angst geeft de nodige spanning waardoor je nog krampachtiger door het leven gaat. Wanneer je je angsten onder ogen durft te zien zal je je moed vergroten.

© Esther Irene Haasnoot

Vrijheid

Vrijheid is vrij kunnen zijn in je denken, voelen en handelen. Leven in plaats van geleefd worden. Vrijheid is geen gunst dat verleend wordt. Wanneer vrijheid als een gunst verleend wordt is het al geen vrijheid meer. Vrijheid is jezelf kunnen zijn en jezelf kunnen uiten op een manier die bij jou past. Mensen die zo ver gaan in het uiten van zichzelf, door de vrijheid van een ander te schenden, kennen de ware betekenis van vrijheid niet. Vrijheid heeft niets te maken met onaangepast gedrag. Mensen die onaangepast gedrag vertonen voelen zich vaak niet vrij. Het feit dat er mensen zijn die andermans grenzen overschrijden heeft vaak te maken dat zij vastzitten in zichzelf. Zij willen zich vrij voelen en uiten dit door grensoverschrijdend gedrag, maar kunnen in werkelijkheid hun vrijheid niet beleven.

Vrijheid is geen actie, vrijheid is een staat van ‘zijn’. Vrijheid doe je niet, vrijheid beleef je. Het gevoel van vrijheid begint in je hoofd, het begint met een gedachte. Het is je manier van denkwijze dat bepaalt of je je wel of niet vrij kunt voelen. Je kunt gevangen zitten en je toch de vrijheid nemen om jezelf te zijn. Niemand kan voor jou bepalen wat je denkt, voelt en hoe je daar uiting aan wilt geven. uiteraard zullen er altijd mensen zijn die dat zullen proberen. Maar jij bent nog altijd diegene die macht over jezelf uit handen kan geven. Mensen kunnen jouw acties stoppen maar niet jouw denken en niet jouw voelen. De meeste mensen hebben de vrijheid om zich door middel van hun denken, voelen en handelen uit te drukken wie ze zijn of willen zijn. Het feit is ook dat de meeste mensen die vrijheid niet nemen.

Voor veel mensen is het moeilijk zichzelf te zijn, ze vinden het moeilijk hun ware zelf te laten zien. Wat de meeste mensen ons tonen is hun masker en hun persona. Het is hetgeen waar zij zich achter schuilen en wat zij graag willen dat anderen van hun zien. Het is niet hun ware zelf. Voor veel mensen voelt het veel gemakkelijke om zich anders voor te doen dan dat zij zich werkelijk voelen of dan dat zij werkelijk zijn. De meeste mensen zijn bang om gekwetst of afgewezen te worden. Schuld en schaamte zullen ons er van weerhouden ons zelf te zijn. Deze innerlijke pijn creëert een innerlijke gevangenis. Op het moment dat wij onze zelfgecreëerde illusies loslaten komt bevrijding tot stand. De deur van onze innerlijke cel gaat wagen wijd open wanneer wij onszelf en anderen vergeven. De deur gaat open wanneer wij de verantwoording voor ons eigen leven op ons nemen.

Leef je eigen leven en laat de ander ook zijn eigen leven, leven. Stop met verwijten, stop met alle oordelen en veroordelen, stop met je vinger te wijzen naar. Houd op met afschuiven naar. Oordeel en jij zal ook geoordeeld worden, veroordeel en jij zal ook veroordeeld worden. Wat je zelf zaait zul je ook gaan oogsten. Wat je niet wilt dat jezelf geschied doe dat ook een ander niet. Heb respect voor elkaar. Uiteindelijk wil een ieder zichzelf kunnen zijn, gun dat elkaar. Jou manier van zijn hoeft niet de manier van de ander te zijn, jou weg hoeft niet dezelfde weg als die van de ander te zijn. Jouw leerlessen zijn niet de zelfde leerlessen als die van de ander. Een ieder heeft zijn eigen levensopdracht en geeft daar zijn eigen invulling aan. Je kunt niet altijd weten wat een ander nodig heeft om te groeien, je weet niet wat de ander nodig heeft om te ervaren voor zijn of haar ontwikkeling.

Onderling zijn wij heel verschillend maar voor God verbonden en gelijk. Ons ego zelf ziet een hele andere waarheid dan de waarheid volgens de perceptie van ons ware zelf. Wat voor jou waarheid is, is maar net waar jij de voorkeur aan geeft. Verschillende mensen, verschillende visies en vaak verschillende waarheden. Laat ieder mensen zijn of haar waarheid leven. Totale vrijheid is de keuze vrijheid te hebben te zijn wie wij willen zijn.

© Esther Irene Haasnoot

Slachtoffer

Een slachtoffer voelt zich als de pop van een poppenspeler. In afwachting of de poppenspeler zijn spel gaat beginnen wacht zij lijdzaam af. Machteloos zichzelf in beweging te brengen. De pop heeft de poppenspeler nodig om in actie te komen. De pop verfoeit het, inwendig droomt zij ervan om vrij van alle touwtjes te kunnen bewegen, los van de poppenspeler. Onzichtbare draden van angst en schaamte houden haar vast. Nu nog danst zij naar de pijpen van haar poppenspeler niet in staat haar eigen leven te sturen. Iedere keer speelt zij de rol die van haar gevraagd wordt. Op de momenten dat zij alleen is vraagt zij zich af of zij wel uit het goede hout gesneden is of een andere manier van leven ook voor haar mogelijk is. Het verlangen is zo groot maar vaak is de angst nog groter.

Ze vraagt zich af of ze wel geaccepteerd zal worden, ze schaamt zich voor haar uiterlijk en haar gedrag. Immers diep van binnen weet zij dat zij op dit moment niet echt is maar slechts de pop van de poppenspeler. Niet dat het allemaal zo erg is, het applaus en de aandacht is soms wel fijn. Dat voelt beter dan in een hoekje te zitten en niet gezien te worden. In haar zit een kloppend hart, het herinnert haar eraan dat ze leeft. Soms vergeet zij dat omdat de poppenspeler haar leven beheerst en zij zich daarmee laat leven. Ze past zich aan de wens van de ander en wat de omstandigheden van haar vragen. Zij denkt dat zij geen andere keus heeft. Ze zit vast verstrengelt in haar eigen gesponnen draden van haar gedachten. Het zijn haar gedachten die haar vertellen dat zij het niet voor het zeggen heeft, dat zij niets aan haar omstandigheden kan doen.

Ze voelt zich ongelukkig, gevangen, verstrikt in haar bestaan. Op die momenten vind zij het leven maar oneerlijk en soms zelfs niet de moeite waard. Soms denkt zij dat het beter is zich bij de omstandigheden neer te leggen maar ze kan het niet. Zij droomt van haar vrijheid. Dat voelt fijn. Het maakt haar gelukkig te kunnen dromen van vrijheid en de vele mogelijkheden die zij zou kunnen hebben. Het leven begint plezieriger te voelen. Zij realiseert zich dat het leven exact zo is zoals zij hem wenst te ervaren. Ze weet dat hoe je tegen je omstandigheden aankijkt dat bepalend is voor hoe zij deze omstandigheden zal ervaren. Zij neemt zich voor gelukkige, prettige gedachten te denken en haar leven te accepteren zoals die op dit moment is. Op dit moment is dat voldoende voor haar. Zij verwacht niet meer maar heeft nog wel haar voorkeuren.

In een stil en rustig moment, begint haar kloppend haar tegen haar te praten. Het is een stem van binnenuit. Zacht en liefdevol wordt er tegen haar gepraat. “ik ben het kloppend hart, het oneindige leven van je ware en eeuwigdurende zelf”. De pop vraagt; “ben jij de goede fee die mij gaat bevrijden en die van mij een echt mens kan maken? De stem antwoord; “Ik ben jouw authentieke zelf, ik ben dat deel van jou die je helpt herinneren wie je werkelijk bent. Namelijk een spiritueel wezen die nu het gevoel heeft een pop te zijn”. De pop vraagt; “Ja maar ik ben toch de pop van de poppenspeler”? “ Je bent dat wanneer je denkt dat te zijn. Wanneer je je vrij maakt van die beperkende gedachten zullen de touwtjes die jou vast houden oplossen. Wanneer je ophoud onecht te denken zul je vanzelf echt zijn. Je bent echt wanneer je besluit echt te zijn”.

Leef zoals je wenst te leven. Ervaar wat je ervaren wilt. Schep wat je creëren wilt”. Diep van binnenin de pop kwam er een gevoel ,herkenning van de waarheid. Van pure blijdschap over dit besef verdwenen de touwtjes die haar bonden spontaan. Vol vertrouwen en vreugde zette haar eerste solo stapjes. Eerst nog wat wankel en onzeker maar algauw krachtig en vol vertrouwen. Bevrijd van alle banden en gelukkig met haar hernieuwde zelfstandigheid, kwam het gevoel van echt zijn. En ze werd echt. Het licht stroomde binnen, de deur ging open. Ze riep; “Ik ben vrij” Het ware zelf glimlachte en antwoordde; “Je bent al die tijd al vrij geweest alleen besefte je dat niet”.

©Esther Irene Haasnoot

Liefde als ruilhandel

Veel mensen zien liefde onbewust als een ruilhandel. Voor wat hoort wat. Ik geef jou dit dan mag ik dat wel van jou. Ik heb jou net gebeld, dan is het de volgende keer jouw beurt om te bellen. Dat is een vorm van liefde wat voorwaarden schept. Je wilt wel van iemand houden maar dan moet er wel aan jouw voorwaarden voldaan worden. Je wilt je liefde wel geven maar wilt wel dat je verwachtingen en behoeftes vervuld worden. Koehandel is geen liefde. Het is het idee wat wij van liefde hebben, het is een liefde volgens voorwaarden. Ware liefde kent geen voorwaarden, het doet geen handje klap.

Ware liefde is van iemand kunnen houden zoals iemand is zonder dat het afhangt van iemands gedrag, uiterlijk, overtuiging, sociale status, geestelijke of lichamelijke gezondheid. Je neemt iemand zoals die is en wil daar niets aan verbeteren of veranderen. Hou van mensen zoals zij zijn niet om wat zij jou zouden kunnen geven. Om te voorkomen dat je over je heen laat lopen onthoud dan het volgende; je kunt een ander niet beperken in hetgeen de ander wenst te ervaren, de ander heeft het recht om zijn of haar eigen keuzes te maken. Maar ook jij hebt dat recht, ook jij hebt een vrije wil. Hoewel je een ander geen beperkingen op kan leggen in hoe de nader verkiest zijn leven te leven, kun je wel jezelf een beperking opleggen. Je kunt jezelf beperken in hetgeen jij wenst te ervaren niet wat de ander wordt toegestaan om te ervaren.

 Je hoeft het niet eens met iemand te zijn om van iemand te kunnen houden. Je respecteert iemands keuze. Je kunt respect opbrengen voor iemand hoe hij of zij zichzelf wenst uit te drukken ook al sluit die manier niet helemaal aan bij jou. Iedereen is hier op aarde om te leren, iedereen heeft zo haar eigen leerlessen en leert deze lessen in eigen tempo. Dat is niet goed noch fout. Het is wat het is. Plak er geen etiket op, hecht er geen oordeel aan. Je kunt je steun geven wanneer er om wordt gevraagd maar dringt jezelf niet op. Jezelf opdringen is je mening op een ander projecteren. Wees als een ouder met een kind dat pas leert lopen. Als ouder zijnde weet je dat je je kind moet loslaten wil het zelfstandig kunnen lopen. Je weet dat leren lopen met vallen en opstaan gaat. Je kunt niet altijd voorkomen dat je kind valt. Je kunt wel klaar staan om je kind op te vangen wanneer dat nodig is. Wanneer je kind dan toch nog valt leer het kind wanneer het er aan toe is weer op te staan.

Liefde is een staat van zijn. Je hoeft niet liefde te doen wanneer je liefdevol wilt zijn, je hoeft alleen maar liefdevol te zijn. Liefde is geen actie, het is geen werkwoord. Liefde gaat van binnen naar buiten. Het begint als een vonkje van binnen en naarmate het groeit zal het naar buiten stralen. Liefde is een proces van binnenuit. Om liefde te kunnen ervaren hoef je niet allerlei acties te ondernemen. Acties hebben meer met de uiterlijke vorm te maken dan met de innerlijke inhoud. Wanneer je allerlei verwachtingen hebt omtrent de liefde zul je al snel teleurgesteld worden. Wanneer je wilt dat degene naar wie jij je liefde richt aan jouw wensen en behoeften voldoet, zul je de ander beperken in zijn of haar vrijheid. De ander zal jouw liefde dan al snel als verstikkend of te veel eisend kunnen ervaren.

Liefde is jezelf en de ander in de eigen waarde kunnen laten. Je kunt geen liefde krijgen door liefde in te willen perken. Liefde moet in vrijheid kunnen stromen. Wanneer de stroom van liefde stagneert zal de liefde afzwakken en uiteindelijk sterven. Wanneer je het idee hebt dat jij in je geluk of in de liefde tekort wordt gedaan kijk dan bij je zelf naar binnen, geef jezelf wat je nodig hebt. Laat je gevoel van geluk niet afhangen van een ander. Wees eerlijk in een relatie, zegt hoe je je voelt en wat jij denkt nodig te hebben. De ander weet dan waar hij aan toe is en kan met jou samen een groeiproces aan gaan of niet. Wanneer twee mensen ongelukkig zijn binnen een relatie zal het gevoel van ongelukkig zijn alleen maar toenemen. Neem de verantwoording voor je eigen welzijn je zult daarmee niet alleen jezelf een dienst bewijzen maar ook de gene van wie je houd.

© Esther Irene Haasnoot