Angst weerhoud je ervan de dingen helder te zien. Het is als een mist die neerdaalt en ons zicht vertroebelt. Het doet je ronddolen in een schemerige duisternis van verwarring en twijfels, niet wetend waar naar toe te gaan en wat te doen. Je raakt de weg kwijt en begint uit angst en onzekerheid om je heen te slaan. Piekeren en tobben doe je wanneer je de verbinding met je ware zelf kwijt bent. De teugels strak willen houden geeft spanning op de lijn. Wanneer je die lijn kunt zien als de verbinding tussen jou en een ander zal het je misschien ook niet verbazen dat die strakke gespannen lijn een reactie bij de ander zal oproepen. Wanneer een ander daar met agressie of spanning op zal reageren is de kans groot dat dit weer jouw gevoelens van angst en onzekerheid zal gaan bevestigen en voeden. Voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel en ben je in een constante staat van Paraatheid.
Je denkt hiermee de controle te kunnen bewaren maar in werkelijkheid ben je de controle allang al kwijt. In plaats van te leven vanuit je ware zelf schiet je door in het bewustzijn van je ego-zelf. Het ego-zelf laat je denken dat je moet vluchten of vechten. Wat jij ziet als controle is in werkelijkheid in een staat van vluchten of vechten zijn. Uiteindelijk lijd dit tot een heleboel stress en daar kan niemand goed op functioneren. Je hang naar controle maakt alleen maar dat je jezelf alleen maar meer zult verliezen.
Controle willen houden is als los zand in een vuist, het zal je door de vingers glippen. Hoe harder je controle wilt houden des te strakker knellen je vingers om het zand. Hoe groter de druk des te sneller en des te meer er tussen je vingers door zult glippen. Echter te lang niets doen is ook geen goede optie, wie te passief is en het zand te lang op zijn te vlakke hand laat liggen zal zien dat de wind er vat op krijgt en het zand beetje bij beetje meeneemt. Wie niet kiest zal zien dat de keuze voor hem of haar gemaakt wordt, want niet kiezen is ook een vorm van kiezen. Wie het zand koestert maar niet wil bezitten houd zijn hand open als een kleine schaal, hierop kan het zand blijven liggen. Het paradoxale is dat je past echte controle krijgt wanneer je de dingen niet meer wilt beheersen.
Geef je over en accepteer het moment voor wat het is. Je zult zien dat de mist verdwijnt en je geest weer helder wordt. Wanneer je je kunt overgeven komen de dingen in een heel ander licht te staan. De controle vast willen houden zal alleen meer leiden tot het verlies van nog meer controle tot je helemaal de draad kwijt bent. Vertrouw erop dat het leven gaat exact zoals het moet gaan. Er zijn geen toevalligheden. Alles heeft zo zijn reden en zijn doel. Elke gebeurtenis heeft zo zijn betekenis en waarde. Zie het als een grote puzzel. Alle stukjes liggen op tafel en misschien zitten er nog wat in de doos. Zolang de stukjes nog geen geheel vormen kunnen wij de puzzel nog niet overzien. Ons ego zelf zal eerder verstrikt raken in al deze stukjes en zal al heel snel de weg kwijt zijn. Het is ons ware en natuurlijke zelf die ons inzichten verschaft. Ons ware zelf zal ons in de goede richting leiden waardoor alle puzzel stukjes uiteindelijk allemaal op zijn plaats zullen vallen. Dan krijg je het aha moment. Geniet van het proces, het zal je leven een stuk plezieriger maken.
© Esther Irene Haasnoot
woensdag 30 november 2011
Kwetsbaarheid als kracht
Een mens is voortdurend in staat van wording. Ontwikkeling is een dynamisch proces . Zou dit niet zo zijn dan staat de ontwikkeling stil. Iedereen volgt zijn eigen proces en in zijn of haar eigen tempo. We kunnen de ander alleen echt zien wanneer wij in verbinding staan met ons ware zelf en dus met ons eigen kwetsbaarheid. Wie zich kwetsbaar durft op te stellen, heeft niets te verbergen en houd er geen verborgen agenda op na. Wie zich kwetsbaar durft op te stellen durft authentiek te zijn en gaat het contact met zichzelf aan. Mensen die willen opereren vanuit een veilige haven zullen hun kwetsbaar heden niet onder ogen willen zien en sluiten de ogen voor de belangrijke leermomenten in hun leven.
Het gebeurt dikwijls dat wij uitgedaagd worden in ons leven. Elke reactie van ons is een daad van zelfdefiniëring. Wanneer je het gevoel hebt je te moeten bewijzen of te verdedigen zul je reageren vanuit je ego-zelf. Een authentiek en eerlijk respons komt vanuit je ware zelf. Wanneer je oprecht, open en eerlijk durft te zijn tegenover jezelf, durf je je ook kwetsbaar op te stellen naar een ander. En door je kwetsbaarheid te tonen geef je een ander ook de ruimte om dicht bij je te kunnen komen. Het is een belangrijke stap in het voelen van verbinding. Kwetsbaarheid wordt nog vaak geassocieerd met woorden als teergevoeligheid, zwakte, breekbaarheid, fragiliteit, slapte of labiliteit. Wie kwetsbaar is kan geraakt worden en om die reden gaan mensen vaak hun eigen kwetsbaarheid uit de weg.
Wie zich niet kwetsbaar durft op te stellen zal vaak een leven leiden vanuit een onechtzelf. In plaats elkaar ons zelf te laten zien houden wij elkaar een masker voor. Wat vaak niet gezien wordt is dat zo’n masker leid naar alleen maar meer verwarring en onzekerheid. Wanneer je niet jezelf kunt zijn zal het leiden naar een heleboel spanning en disharmonie. Om die reden is het tonen van je kwetsbaarheid niet een daad van zwakte maar juist een daad van een enorme kracht. Mensen die zich denken veilig te kunnen voelen binnen hun eigen comfortzone zullen weinig open staan voor groei. Ze schuilen zich liever achter het masker van hun onechte zelf, laten liever hun kwetsbaarheden onbelicht, worden liever niet geconfronteerd en gaan liever alle uitdagingen uit de weg.
Er is moed voor nodig om je eigen kwetsbaarheden onder ogen te durven zien. Er is kracht voor nodig om in alle uitdagingen die het leven je bied jezelf te kunnen zijn. Wanneer je je kwetsbaar op durft te stellen en in contact durft te komen met je eigen authenticiteit durf je je ook open te stellen voor je eigen genezings- en ontwikkelingsproces. Op deze manier sta je open om inzicht te krijgen in je eigen denken voelen en handelen. Wanneer je je bewust wordt van deze dingen zul je ook in staat kunnen zijn deze te transformeren.
© Esther Irene Haasnoot
Het gebeurt dikwijls dat wij uitgedaagd worden in ons leven. Elke reactie van ons is een daad van zelfdefiniëring. Wanneer je het gevoel hebt je te moeten bewijzen of te verdedigen zul je reageren vanuit je ego-zelf. Een authentiek en eerlijk respons komt vanuit je ware zelf. Wanneer je oprecht, open en eerlijk durft te zijn tegenover jezelf, durf je je ook kwetsbaar op te stellen naar een ander. En door je kwetsbaarheid te tonen geef je een ander ook de ruimte om dicht bij je te kunnen komen. Het is een belangrijke stap in het voelen van verbinding. Kwetsbaarheid wordt nog vaak geassocieerd met woorden als teergevoeligheid, zwakte, breekbaarheid, fragiliteit, slapte of labiliteit. Wie kwetsbaar is kan geraakt worden en om die reden gaan mensen vaak hun eigen kwetsbaarheid uit de weg.
Wie zich niet kwetsbaar durft op te stellen zal vaak een leven leiden vanuit een onechtzelf. In plaats elkaar ons zelf te laten zien houden wij elkaar een masker voor. Wat vaak niet gezien wordt is dat zo’n masker leid naar alleen maar meer verwarring en onzekerheid. Wanneer je niet jezelf kunt zijn zal het leiden naar een heleboel spanning en disharmonie. Om die reden is het tonen van je kwetsbaarheid niet een daad van zwakte maar juist een daad van een enorme kracht. Mensen die zich denken veilig te kunnen voelen binnen hun eigen comfortzone zullen weinig open staan voor groei. Ze schuilen zich liever achter het masker van hun onechte zelf, laten liever hun kwetsbaarheden onbelicht, worden liever niet geconfronteerd en gaan liever alle uitdagingen uit de weg.
Er is moed voor nodig om je eigen kwetsbaarheden onder ogen te durven zien. Er is kracht voor nodig om in alle uitdagingen die het leven je bied jezelf te kunnen zijn. Wanneer je je kwetsbaar op durft te stellen en in contact durft te komen met je eigen authenticiteit durf je je ook open te stellen voor je eigen genezings- en ontwikkelingsproces. Op deze manier sta je open om inzicht te krijgen in je eigen denken voelen en handelen. Wanneer je je bewust wordt van deze dingen zul je ook in staat kunnen zijn deze te transformeren.
© Esther Irene Haasnoot
Ziekte
Ziekte is een roep om zelfverwerkelijking. Het is een oproep om je zelf niet meer in de steek te laten. Het is een roep om te herinneren wie je nu werkelijk bent. Het vraagt de schellen van je ogen te halen. Waar je altijd in een illusie verkeerd hebt vraagt het je nu wakker te worden in de realiteit. De roep om zelfverwerkelijking is een roep om jezelf en anderen te eerbiedigen. Het is een proces om meer en meer jezelf te zijn. Ziekte kan ontstaan wanneer wij vergeten wie wij zijn. Ziekte is een symbool, een herinnering aan wie wij werkelijk zijn. Ziekte helpt ons wakker te schudden. Eerst nog misschien zachtjes maar al gauw met luide stem. Niet alleen onze gedachten beïnvloeden onze fysieke gezondheid maar ook de gevoelens die vanuit deze gedachten voortvloeien. Geblokkeerde, onderdrukte of juist blijven hangen in je emoties kunnen belangrijke oorzaken zijn van fysieke klachten.
Niet opgeloste en onverwerkte emoties slaan zich op in het celgeheugen van ons lichaam. Mensen die langer ziek zijn zullen hun geest anders gaan programmeren. Wanneer iemand zich uitgeput en ziek voelt kan al snel vergeten hoe het is om gezond te zijn. Wanneer dit voor een langere tijd is, raakt iemand al snel gewend aan een manier van denken en voelen. Je gaat steeds meer op de frequentie van het ziek zijn zitten. Een radio die steeds op dezelfde frequentie uitzendt zal ook steeds van hetzelfde ontvangen. Verstand en emoties beïnvloeden elkaar, je kunt ze niet van elkaar scheiden. Net zoals je lichaam en geest elkaar beïnvloeden. Wanneer je je geestelijk gezond voelt voel je je lichamelijk vaak ook gezond. Andersom is ook het geval wanneer je geestelijk niet lekker in je vel zit zal je je lichamelijk ook niet fit voelen. Gelijke trillingen trekken elkaar aan . Het logische gevolg is dat mensen en gebeurtenissen elkaar ook aan trekken die met elkaar in resonantie zijn.
Een van de belangrijkste stappen op weg naar genezing is je gedachten te veranderen. Je gedachten kun je trainen. Wanneer je je gedachten een positievere draai geeft zul je ook merken dat je je zelf ook positiever gaat voelen. Wanneer je je positiever voelt zul je ook positievere mensen en omstandigheden aan gaan trekken. Verander je gedachten en je verandert je gevoel. Wanneer je denkt dat je niets waard bent, verander dan je gedachten. Wanneer je denkt dat het leven een grote ellende is, denk dan opnieuw. Je kunt leren anders te denken. Het is de kracht van de menselijke overtuiging die ons leven doet veranderen. Verander je gedachten en je verandert je leven. Lijden heeft niet zozeer te maken met de gebeurtenissen in je leven maar met je reactie daarop. Wanneer wij ons niet onszelf gunnen ons zelf ten volle te kunnen beleven en uit te drukken blokkeren wij de natuurlijke levensstroom. Heel wording ontstaat wanneer wij ons bewust verbinden met ons natuurlijke en ware zelf.
© Esther Irene Haasnoot
Niet opgeloste en onverwerkte emoties slaan zich op in het celgeheugen van ons lichaam. Mensen die langer ziek zijn zullen hun geest anders gaan programmeren. Wanneer iemand zich uitgeput en ziek voelt kan al snel vergeten hoe het is om gezond te zijn. Wanneer dit voor een langere tijd is, raakt iemand al snel gewend aan een manier van denken en voelen. Je gaat steeds meer op de frequentie van het ziek zijn zitten. Een radio die steeds op dezelfde frequentie uitzendt zal ook steeds van hetzelfde ontvangen. Verstand en emoties beïnvloeden elkaar, je kunt ze niet van elkaar scheiden. Net zoals je lichaam en geest elkaar beïnvloeden. Wanneer je je geestelijk gezond voelt voel je je lichamelijk vaak ook gezond. Andersom is ook het geval wanneer je geestelijk niet lekker in je vel zit zal je je lichamelijk ook niet fit voelen. Gelijke trillingen trekken elkaar aan . Het logische gevolg is dat mensen en gebeurtenissen elkaar ook aan trekken die met elkaar in resonantie zijn.
Een van de belangrijkste stappen op weg naar genezing is je gedachten te veranderen. Je gedachten kun je trainen. Wanneer je je gedachten een positievere draai geeft zul je ook merken dat je je zelf ook positiever gaat voelen. Wanneer je je positiever voelt zul je ook positievere mensen en omstandigheden aan gaan trekken. Verander je gedachten en je verandert je gevoel. Wanneer je denkt dat je niets waard bent, verander dan je gedachten. Wanneer je denkt dat het leven een grote ellende is, denk dan opnieuw. Je kunt leren anders te denken. Het is de kracht van de menselijke overtuiging die ons leven doet veranderen. Verander je gedachten en je verandert je leven. Lijden heeft niet zozeer te maken met de gebeurtenissen in je leven maar met je reactie daarop. Wanneer wij ons niet onszelf gunnen ons zelf ten volle te kunnen beleven en uit te drukken blokkeren wij de natuurlijke levensstroom. Heel wording ontstaat wanneer wij ons bewust verbinden met ons natuurlijke en ware zelf.
© Esther Irene Haasnoot
Het heft in handen nemen
Jij alleen kunt jezelf helpen. Je kunt advies krijgen van een arts,psycholoog, dominee, partner, vriend of vriendin en tot op zekere hoogte kunnen zij jou ondersteunen in jouw in jouw proces, maar uiteindelijk bepaal je zelf of je geholpen wilt worden. Of je nu een advies opvolgt of ter zijde legt, niemand kan dat voor jou bepalen. Heling is een persoonlijk proces. Het is iets wat jouw aangaat. Mensen kunnen zich geraakt voelen in en door jouw proces en daarin hun eigen meningen en voorkeuren hebben. Uiteindelijk bepaal je zelf of jij jezelf de moeite waard vind om geholpen te worden.
Iemand kan jou een bord met salade voorschuiven en zeggen dit is goed voor je maar als jij blijft verlangen naar vette hamburgers en zegt die salade hoef ik niet is die keus aan jou. Je kunt jezelf af vragen of je er goed aan doet vette hamburgers te eten terwijl je een toren hoge cholesterol hebt maar het is en blijft jouw eigen keuze. Het heeft geen zin te stopen met het eten van vettigheid wanneer je zelf niet achter die keuze staat. Je kunt dit voor een ander doen maar daarmee verander je het achterliggende patroon nog niet. Voor een ander te willen veranderen is geen goede reden. Je kunt zeggen ik doe het voor jou en als er dan iets mis gaat hoef jij nog geen verantwoording over jezelf te nemen.
Veranderen omdat een ander dat van je vraagt zal je niet uit je slachtofferrol halen. Daadwerkelijke verandering vind plaats wanneer de beslissing diep vanbinnen uit komt, wanneer je deze beslissing vanuit jezelf en voor jezelf maakt. Je kiest te veranderen omdat jij een gezonder en beter leven wilt. Je kunt elk moment besluiten iets te veranderen. Het hoeft niet gelijk rigoureus. Je kunt beginnen met gezonder te eten, meer te bewegen. Vooraf aan elk besluit ligt een gedachte. Wanneer de gedachte op een lijn zit met een diep innerlijk gevoel kan dit omgezet worden in daden. Er is niets krachtiger dan een beslissing die vanuit je diepste wordt genomen. Op het moment dat dit gebeurt worden er al dingen in beweging gezet. Je besluit met de stroom mee te roeien in plaats van tegen de stroom in.
Wie niet bereid is de verantwoordelijkheid van zijn eigen denken, voelen en handelen op zicht te nemen zal vaak zijn eigen dingen op de ander blijven projecteren. Pas wanneer je de verantwoordelijkheid over je eigen leven op je wilt nemen zult je de daadwerkelijke kracht vinden dingen te veranderen. Waar je voorheen altijd weerstand ondervond lijken de dingen nu zoveel makkelijker te gaan. De eerste stap om dingen te kunnen veranderen begint met acceptatie. Laat alle weerstand varen door de dingen te aanvaarden voor wat ze zijn. Plak er geen etiket op, geef er geen invulling aan. We creëren zowel met ons hoofd als met ons hart. Als het bewustzijn verandert kan het lichaam niet anders dan volgen. Zelfgenezing betekent tot jezelf komen. Zo is het proces van heling een proces om meer en meer jezelf te zijn.
© Esther Irene Haasnoot
Iemand kan jou een bord met salade voorschuiven en zeggen dit is goed voor je maar als jij blijft verlangen naar vette hamburgers en zegt die salade hoef ik niet is die keus aan jou. Je kunt jezelf af vragen of je er goed aan doet vette hamburgers te eten terwijl je een toren hoge cholesterol hebt maar het is en blijft jouw eigen keuze. Het heeft geen zin te stopen met het eten van vettigheid wanneer je zelf niet achter die keuze staat. Je kunt dit voor een ander doen maar daarmee verander je het achterliggende patroon nog niet. Voor een ander te willen veranderen is geen goede reden. Je kunt zeggen ik doe het voor jou en als er dan iets mis gaat hoef jij nog geen verantwoording over jezelf te nemen.
Veranderen omdat een ander dat van je vraagt zal je niet uit je slachtofferrol halen. Daadwerkelijke verandering vind plaats wanneer de beslissing diep vanbinnen uit komt, wanneer je deze beslissing vanuit jezelf en voor jezelf maakt. Je kiest te veranderen omdat jij een gezonder en beter leven wilt. Je kunt elk moment besluiten iets te veranderen. Het hoeft niet gelijk rigoureus. Je kunt beginnen met gezonder te eten, meer te bewegen. Vooraf aan elk besluit ligt een gedachte. Wanneer de gedachte op een lijn zit met een diep innerlijk gevoel kan dit omgezet worden in daden. Er is niets krachtiger dan een beslissing die vanuit je diepste wordt genomen. Op het moment dat dit gebeurt worden er al dingen in beweging gezet. Je besluit met de stroom mee te roeien in plaats van tegen de stroom in.
Wie niet bereid is de verantwoordelijkheid van zijn eigen denken, voelen en handelen op zicht te nemen zal vaak zijn eigen dingen op de ander blijven projecteren. Pas wanneer je de verantwoordelijkheid over je eigen leven op je wilt nemen zult je de daadwerkelijke kracht vinden dingen te veranderen. Waar je voorheen altijd weerstand ondervond lijken de dingen nu zoveel makkelijker te gaan. De eerste stap om dingen te kunnen veranderen begint met acceptatie. Laat alle weerstand varen door de dingen te aanvaarden voor wat ze zijn. Plak er geen etiket op, geef er geen invulling aan. We creëren zowel met ons hoofd als met ons hart. Als het bewustzijn verandert kan het lichaam niet anders dan volgen. Zelfgenezing betekent tot jezelf komen. Zo is het proces van heling een proces om meer en meer jezelf te zijn.
© Esther Irene Haasnoot
Non-dualiteit
Het ego reageert vanuit dualiteit, de ziel vanuit non-dualisme daarom zal de ziel nooit oordelen of veroordelen. Het ego zal willen veranderen waar de ziel ziet dat het goed is. Waar de ego moeite heeft te accepteren zal de ziel de dingen accepteren voor wat het is. Je kunt iemand zien worstelen in zijn leven, je kunt er voor iemand zijn maar je kunt niet iemands leven overnemen. Je kunt iemand naar de bron toe leiden maar de ander niet dwingen ervan te drinken. Wanneer je iemand wilt veranderen, verbeteren of zien dat hij of zij zijn of haar leven oppakt, hoe goed bedoelt ook, reageer je hierop vanuit je ego. Wat je vanuit je ego ziet als imperfect zal je ware zelf zien als perfect.
Een ieder schept zijn eigen ervaringen en omstandigheden om van te leren. Gebeurtenissen worden geschapen vanuit ons eigen bewustzijn, hetzij vanuit ego hetzij op zielsniveau. Wij staan niet los van het scheppingproces, wij zijn medescheppers. Iedere dag en op ieder moment wordt opnieuw gecreëerd, zowel op individueel als op collectief niveau. Iedere gedachte is een zaadje wat tot wasdom kan komen. Ieder zaadje heeft de potentie uit te groeien tot iets groters. Een gedacht wordt een woord, een woord wordt een handeling. Immaterieel wordt materieel. Wat eerst nog maar een gedachte was wordt uiteindelijk gemanifesteerd. Als een magneet trek je gebeurtenissen en omstandigheden naar je toe. Wat de gevolgen ook mogen zijn, een ieder besluit zelf wie hij wil zijn in relatie ermee.
Welke gebeurtenissen en omstandigheden zich ook aanzullen dienen, een ieder maakt zelf de keuze het beste te selecteren. En wat dan op dat moment het beste voor iemand is kan individueel verschillend zijn en heeft te maken met het proces waar iemand in zit en wat iemand hieruit wil leren. Wat de ander ook besluit, het is goed. Een ieder heeft zijn eigen weg te gaan en maakt daarin ook zijn of haar eigen keuze met betrekking tot welke weg te gaan en hoe deze af te leggen. Het is niet aan ons het beste voor de ander te willen selecteren. Je kunt misschien iemand begeleiden op zijn weg maar je kunt niet iemands leven leiden. Kijk er naar. Je hoeft het niet eens te zijn met iemands beslissingen, je keurt ze alleen niet af. Je geeft geen oordeel en maakt geen veroordeel. Jouw weg hoeft niet die van een ander te zijn en andersom de weg van een ander hoeft nog niet de jouwe te zijn.
Leven en laten leven. Niet iedereen heeft dezelfde ervaringen nodig voor zijn of haar zielegroei. Veroordeel daarom iemand niet maar zend je liefde. Zolang je vasthoud aan de opvatting dat iets of iemand moet veranderen, heb je de opvatting dat iets imperfect is. Vanuit non-dualistisch oogpunt bekeken, vanuit het bewustzijn van de ziel, is alles perfect.
© Esther Irene Haasnoot
Een ieder schept zijn eigen ervaringen en omstandigheden om van te leren. Gebeurtenissen worden geschapen vanuit ons eigen bewustzijn, hetzij vanuit ego hetzij op zielsniveau. Wij staan niet los van het scheppingproces, wij zijn medescheppers. Iedere dag en op ieder moment wordt opnieuw gecreëerd, zowel op individueel als op collectief niveau. Iedere gedachte is een zaadje wat tot wasdom kan komen. Ieder zaadje heeft de potentie uit te groeien tot iets groters. Een gedacht wordt een woord, een woord wordt een handeling. Immaterieel wordt materieel. Wat eerst nog maar een gedachte was wordt uiteindelijk gemanifesteerd. Als een magneet trek je gebeurtenissen en omstandigheden naar je toe. Wat de gevolgen ook mogen zijn, een ieder besluit zelf wie hij wil zijn in relatie ermee.
Welke gebeurtenissen en omstandigheden zich ook aanzullen dienen, een ieder maakt zelf de keuze het beste te selecteren. En wat dan op dat moment het beste voor iemand is kan individueel verschillend zijn en heeft te maken met het proces waar iemand in zit en wat iemand hieruit wil leren. Wat de ander ook besluit, het is goed. Een ieder heeft zijn eigen weg te gaan en maakt daarin ook zijn of haar eigen keuze met betrekking tot welke weg te gaan en hoe deze af te leggen. Het is niet aan ons het beste voor de ander te willen selecteren. Je kunt misschien iemand begeleiden op zijn weg maar je kunt niet iemands leven leiden. Kijk er naar. Je hoeft het niet eens te zijn met iemands beslissingen, je keurt ze alleen niet af. Je geeft geen oordeel en maakt geen veroordeel. Jouw weg hoeft niet die van een ander te zijn en andersom de weg van een ander hoeft nog niet de jouwe te zijn.
Leven en laten leven. Niet iedereen heeft dezelfde ervaringen nodig voor zijn of haar zielegroei. Veroordeel daarom iemand niet maar zend je liefde. Zolang je vasthoud aan de opvatting dat iets of iemand moet veranderen, heb je de opvatting dat iets imperfect is. Vanuit non-dualistisch oogpunt bekeken, vanuit het bewustzijn van de ziel, is alles perfect.
© Esther Irene Haasnoot
Abonneren op:
Reacties (Atom)