Verandering

Verandering hoort bij het leven, het hele leven is een dynamisch proces. Er is altijd beweging zelfs op die momenten dat je denkt dat de tijd heeft stilgestaan en je leven een sleur geworden is. Hoewel sommige mensen niet echt blij zijn met het leven dat zij leiden, zijn ze er toch mee vertrouwd. Voor die mensen is het soms heel moeilijk oude vastgeroeste gedachten en patronen te doorbreken. Ze voelen zich vaak slachtoffer van hun bestaan en zijn vaak niet of nauwelijks bewust van de keuzes die zij zelf kunnen maken. Onbekende wendingen in het leven kunnen spannend en verfrissend zijn maar door sommige mensen als bedreigend en onveilig worden ervaren. Mensen die vast blijven zitten in hun negatieve patronen kunnen nieuwe omstandigheden als bedreigend ervaren. In hun manier van denken weten ze niet goed in te spelen op de nieuwe situatie en lopen zij vast op verschillende gebieden in hun leven.

Wanneer je je leven als zwaar, vastgeroest en als een emotionele sleur begint te ervaren, kan het zijn dat je belangrijke beslissingen voor jezelf uitstelt. Veel mensen hebben het gevoel op een dood spoor te zitten wanneer ze weigeren verandering in hun leven toe te laten. Met kalme vastberadenheid kun je je weg vinden, leren dat ondanks alle tegenslagen die je trotseert toch op het juiste spoor kunt blijven. Het zal je sterker maken. Wanneer je met kalme vastberadenheid je weg blijft vervolgen, niet vecht tegen maar met de stroom meegaat, zul je op een voor jou juiste spoor blijven. De obstakels die je dan op je weg tegen komt zullen je niet klein krijgen maar juist sterker maken. Hoe meer je in overeenstemming bent met je ware zelf des te beter weet je het beste in jezelf omhoog te halen. Je weet dan ook wat er voor je zelf en de situatie waarin je je bevindt nodig is om dit een meer positiever en een meer bevredigender wending te geven.

Vastgeroeste overtuigingen maken dat je steeds dezelfde gedachte patronen denkt waar jij je het meest vertrouwd mee voelt. Je stemming is de maatbeker van je emotionele instelling. Je stemming laat zien wat je toelaat in je ervaringswereld. Mensen hebben prikkels nodig om vooruit te komen. Twijfelen aan jezelf kan een excuus worden om geen verandering aan te gaan. Maak beslissingen op basis van je persoonlijke voorkeur. Verander je gedachten over jezelf en over hoe je je wilt voelen. Om van gedachten te veranderen is slechts een besluit nodig. Iedereen kan van gedachten veranderen.

© Esther Irene Haasnoot

Gedachten

Gedachten zijn krachten en iedere gedachte is een daad van zelfdefiniëring. Iedere gedachte is niet alleen een uiting van jezelf maar geeft ook iets weer over jezelf. Met je gedachten zet je jezelf neer in de wereld en met betrekking over hoe je jezelf wilt zien. Door je gedachten geef je niet alleen aan wie je denkt te zijn maar ook wat je wenst te ervaren. Denken plaatst je uit het universele bewustzijn, denken plaatst je uit het contact met je ware zelf. Een gedachte is een krachtig instrument in het creatie en aantrekkingsproces. Wanneer wij denken dat mensen van nature niet te vertrouwen zijn creëren wij een samenleving die is gebaseerd op wantrouwen en achterdocht. Wanneer wij voor onszelf kaderen wat in onze ogen ‘normaal’ is, zal alles wat buiten die kaders valt als niet gewenst en niet geaccepteerd worden gezien. Het zal ons beperken in ons openstellen voor alles wat anders is.

Wie binnen de lijntjes wil blijven kleuren zal nooit ervaren hoe het buiten de lijntjes zal zijn. Wie alleen de geijkte paden wil bewandelen zal nooit nieuwe ontdekking reizen maken. Wanneer er niemand zou zijn geweest die anders en authentiek durfde te zijn hadden wij nog steeds de opvatting dat de aarde plat zou zijn. Om te vernieuwen moet je authentiek durven zijn. Om authentiek te zijn moet je durven anders te zijn. Onze gedachten kunnen ons gevangen houden wanneer die gedachten er opgericht zijn precies zo in de pas te lopen waarvan je denkt dat anderen dat van je zullen verwachten. Je richt je leven in om binnen de lijntjes te kleuren, om te kunnen voldoen maatstaven die schijnbaar van je verwacht wordt. Gedachten daarover houden je vast binnen je ommuurde zelf. Vanuit die positie kan moeilijk voor je zijn om nu werkelijk te weten wat je nu zelf denkt, zelf vind, zelf voelt, zelf ervaart en waar je zelf naar wilt handelen.

Het kan moeilijk zijn vanuit die positie je koers te bepalen. De oriëntatie van wie jij nu werkelijk bent, waar je voor staat en welke richting je uit wilt raak je kwijt, net zoals je het contact met je diepere zelf kwijtgeraakt bent. In plaats van op je eigen innerlijke kompas te varen laat je je aansturen door de wensen en grillen van een ander. Je gedachten zijn iets persoonlijks. Niemand kan voor jou bepalen wat jij denken of voelen moet tenzij jij dit zelf toestaat. Niemand kan voor jou je leven bepalen tenzij jij je leven door een ander laat bepalen. Je kunt rekening houden met de gevoelens en wensen van een ander,maar je maakt zelf de keuze of je dit wel of niet wilt doen. Niemand hoeft zich slaaf te voelen van zijn bestaan. Het staat ons allemaal vrij om buiten de geijkte kaders te treden. Het staat ons vrij het leven te kiezen dat wij willen leven. Een vrij en authentiek mens zal een ander vrij laten zijn eigen leven te leven.

Iemand die zich innerlijk gevangen voelt zal ook een ander in zijn vrijheid beknotten. Mensen die zich niet vrij en open kunnen bewegen zal ook een ander in hun ‘zijn’ willen beteugelen. Mensen die zich vrij voelen kunnen ‘zijn’. De mensen die zich gestagneerd en gevangen voelen ‘doen’, ook al doen ze niets. Ook al ondernemen ze geen daadwerkelijke acties om uit hun situatie te komen, hun eigen innerlijke gedachten houden hun vast en leggen hun innerlijke beperkingen op. Ze kunnen de dingen niet accepteren voor wat ze zijn, daarom kunnen zij ook niet tevreden zijn en zullen altijd iets willen, of zij er nu wel of niets voor willen doen. Ze blijven steken in hun denkwijze.

© Esther Irene Haasnoot

Creatie

Creatie is een creatief proces. Met elke gedachte creëer je, met elk woord creëer je, met elk gevoel creëer je. De vraag die je aan jezelf kunt stellen wat verkies je te creëren? Je kunt je ‘zijnstoestand’ zelf creëren door te kiezen wat je wilt ervaren. Er hoeft niet altijd iets vooraf te gebeuren om je een bepaald gevoel te kunnen geven. Wil je je gelukkig voelen wees dan gelukkig door te besluiten hier en nu gelukkig te zijn. Je kunt er over nadenken om gelukkig te zijn en wat je allemaal denkt te moeten doen om dat te kunnen bereiken maar de snelste manier om je gelukkig te voelen is door je keuze het te zijn. Waar jij je op afstemt is wat je naar je zult toetrekken en ervaren. Creativiteit vloeit voort uit ons hele zijn en wie wij verkiezen te zijn. In alles wat wij denken, zeggen en doen is dit een uiting van ons zelf en hoe wij ons zelf zien en ervaren. Je kunt niet zeggen ik creëer niet, zelfs het zeggen van ik creëer niet is al een creatie op zich.

Het hele leven is een creatief en een dynamisch proces. In ons hele leven is er sprake van interactie met elkaar en met onze omgeving. Die interacties met elkaar en met onze omgeving zullen ons beïnvloeden in ons creatie proces. Soms zijn wij dit bewust maar merendeels gebeurt onbewust. Creatie gebeurt op verschillende niveaus van bewustzijn; op onbewust niveau, op bewust niveau en op hogerbewustzijnsniveau. Het hogerbewustzijnsniveau is het bewustzijnniveau van ons ware zelf. Zowel op het onbewuste niveau als op het niveau van ons ware of hogere zelf, zijn wij ons niet altijd bewust van hetgeen wij creëren. Op onderbewust niveau zul je vaak geen weet hebben van je creaties. Je bent je niet of nauwelijks bewust van je gedachten, je gevoel of je handelingen. Wanneer iemand je vraagt van waar denk je aan of wat voel je, of waarom deed je dit dan weet je dat vaak niet. Je bent je niet bewust. Toch worden je acties, je creaties, opgemerkt en vinden er interacties plaats. Dingen gebeuren zonder er bij na te denken, het gaat vrijwel automatisch.

Op hogerbewustniveau, het niveau van je ziel, creëer je ook. Wanneer je meer in contact staat met je ware zelf zul je je hier meer bewust van zijn. Maar wanneer je uit je eigen kracht laat halen en meer afgestemd bent op je egozelf zul je je niet of nauwelijks bewustzijn van de beslissingen die je op een dieper niveau maakt. Op dieper niveau heb je al keuzes gemaakt met betrekking wat je hier op aarde zou willen leren en ervaren. Vaak zijn wij ons dat niet meer bewust. Het hogerbewustzijn leidt je telkens naar je meest gewenste groei ervaring en zal de voor jou meest perfecte mensen, en omstandigheden aantrekken die jou stimuleren in jouw ontwikkeling. Vele creaties worden gevormd vanuit het ego. Heel veel creaties ontspruiten vanuit het zelfbeeld die wij van ons hebben en met de opvattingen waarmee wij de wereld bezien. Het is dan niet zo verwonderlijk dat ons lijden gecreëerd wordt vanuit ons egodenken.

Heel veel van de misère die we ervaren hebben wij zelf in de hand. Je kunt je zelf als een slachtoffer van omstandigheden ervaren en vanuit dit slachtofferschap blijven denken, afstemmen en aantrekken, of je kan het heft in eigen handen nemen. Je kan de verantwoordelijkheid over je eigen leven nemen door de verantwoording te nemen over je eigen denken, voelen en handelen. Wanneer je die verantwoording neemt maakt je ook een einde aan het slachtofferschap. Elke creatie die plaats vindt wordt op een van deze niveaus gecreëerd. Of je nu wel of niet bewust bent van je creaties, desondanks creëer je. Hoe bewuster je wordt van jezelf des te bewuster kun je ook kiezen in hetgeen je wilt creëren.

© Esther Irene Haasnoot

Emoties

Je emoties zijn verbonden met je gedachten. Je gedachten hebben een enorme invloed op je emoties. Wanneer je je gedachten veranderd zullen je emoties ook gaan veranderen. Je emoties zijn een reactie op het verhaal die je denkt. Je bent de auteur van je verhaal maar tevens ook de belever van je verhaal. Als auteur kun je altijd besluiten je verhaal te veranderen. Alleen al door je besluit kun je dingen in je verhaal weglaten of toevoegen, daarmee verander je al het plot. Als de belever van je verhaal zal hiermee de gebeurtenissen en je ervaringen gaan veranderen. Met dat je belevenissen en ervaringen gaan veranderen zullen ook je inzichten gaan veranderen. Met dat je inzichten gaan veranderen verandert ook de manier waarop je de dingen beleeft. Hoe jij tegen de dingen aankijkt is van grote invloed op hoe je je voelt. Hoe je je voelt is van groot belang met waar je je op afstemt en waar je je op afstemt is bepalend voor wat je zult aantrekken in je belevingswereld.

Voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel van gevoelens en ervaringen die je liever niet beleven wilt. Althans op een bepaald niveau zou je dat zeggen. Echter op dieper niveau bekeken zal het universum hetgeen waar jij je op afstemt beschouwen als hetgeen je meer van aantrekken wilt. Het is een contradictie, een ogenschijnlijk tegenstrijdige situatie, die lijkt in te gaan tegen ons gevoel voor logica en onze verwachting. Ogenschijnlijk, omdat de vermeende tegenstrijdigheid veelal berust op een denkfout of een verkeerde redenering. Je gedachten hebben invloed op hetgeen jij ziet en beleeft als werkelijkheid. Sterker nog gedachten creëren werkelijkheid. Jouw waarneming wordt bepaald door hoe je denkt en waarover je denkt. Wanneer je blijft in het zelfde vicieuze cirkeltje van denken, beland je ook in dezelfde vicieuze cirkel van waarnemen en ervaringen.

Je kunt een situatie niet oplossen of veranderen op hetzelfde niveau waarop de situatie gecreëerd is. Om een situatie te kunnen veranderen zal je een stap achteruit moeten doen. In plaats van het spel mee te spelen ga je vanaf de zijlijn zien hoe het spel gespeeld wordt. Je neemt van een afstandje waar wat er gebeurd. In plaats van in je denken te zitten maak je nu je hoofd stil. Je maakt je los van je gedachten en je emoties. Probeer de dingen niet te analyseren, plak er geen etiket op. Je hoeft het op dit moment zelfs niet willen te begrijpen. Begrip komt vanuit gevoel, Voelen is weten. Laat alle mentale ruis los. Focus je op het hier en nu. Wees een met je ademhaling. Naarmate je ademhaling steeds rustiger en dieper wordt zal je gewaarwording meer verplaatsen naar je diepere zelf. Verplaats vanuit het moment je bewustzijn naar de situatie, los van gedachten of enige emotie. Vanuit je ‘zijn’, vanuit je diepere zelf, observeer je de situatie zoals die is. Je hecht er geen verbinding aan. Je blijft in een toestand van neutraliteit en schouwen.

Emoties vinden plaats wanneer je je gedachten laat gaan over hetgeen je waargenomen hebt en daar je eigen interpretaties aan verbindt. Laat iets zijn zoals het is. Het is niet goed en het is niet slecht, het is. Woorden als goed en slecht, licht of donker etc. zijn dualistisch van aard. Het niveau van dualiteit heeft altijd te maken met het bewustzijn van het ego. Het haalt je uit de eigenkracht van je ware kern. Dualiteit is het niveau van het verstand. Non – dualiteit is het niveau van je ziel, het is een hoger bewustzijn en kent eenheidsbewustzijn.

© Esther Irene Haasnoot

Willen

Woorden zijn krachtige instrumenten en hebben scheppingskracht. Het is van belang je woorden zorgvuldig te formuleren, beter gezegd je woorden zorgvuldig te kiezen. Wanneer wij iets ‘willen’ is dat vaak omdat wij het gevoel hebben iets niet te hebben. Je wilt liefde, je wilt een nieuwe baan, je zou graag gezien willen worden. Wat je ook bedenk om te willen; je wilt iets omdat je het gevoel hebt dat je iets mist, iets nodig hebt of dat er iets ontbreekt. Je ‘wilt’ iets vanuit een ervaring van niet hebben. Wanneer je begrijpt dat gedachten, worden en daden een scheppend vermogen hebben, kun je misschien ook begrijpen dat ‘het gevoel van niet hebben’ hetgeen is wat je gemanifesteerd ziet worden in jouw werkelijkheid. Met jouw gedachte en het gevoel van ‘iets willen’ wat je nog niet bezit, trek je de ervaring aan van ‘iets te willen’. Wanneer je je energie richt vanuit het niet hebben is dat hetgeen waar je meer van zult aantrekken; het niet hebben.

Perceptie creëert ervaring. Hoe jij de dingen wilt zien is zoals jij de dingen zult ervaren. Waar jij je op afstemt zul je als een magneet naar je toetrekken. Iets willen is actie, het is een werkwoord. Iets willen is iets doen. Het zegt dat je iets moet ondernemen om het te kunnen bereiken. Het gaat er vanuit dat hetgeen wat jij wilt buiten je ligt. Je zult het dus eerst moeten bereiken om hetgeen jij wilt te kunnen verkrijgen, je moet het eerst verdienen. Door iets te willen duwen wij juist hetgeen wij willen van ons af. Door iets te willen geef je aan het universum een verklaring af dat je iets niet hebt. Want wanneer je het wel zou hebben, zou je het ook niet hoeven willen, want dan heb je het al. Door iets te willen creëer je de ervaring van niet hebben. Iets willen verwijst naar een gebrek. Iets kunnen kiezen doe je vanuit een gevoel van een keuze te hebben. Kiezen verwijst naar overvloed.

Wanneer er dingen in je leven zijn die wilt veranderen maak dan keuzes. In plaats van iets te ‘willen’, kun je de gedachte, het woord en het gevoel ‘ik kies’ gebruiken. Keuzes maken doe je vanuit een gevoel van iets te hebben. Keuzes maak je van uit je ‘zijn’. Daarom worden keuzes vanuit een diep niveau van bewustzijn gemaakt. Keuzes gemaakt vanuit je ‘zijn’, zijn keuzes gemaakt op zielsniveau. Vanuit je ‘zijn’ worden hele krachtige keuzes gemaakt, vanuit dit bewustzijnsniveau kunnen hele ingrijpende beslissingen worden genomen. Vanuit non-dualistisch perspectief bekeken is alles al aanwezig je hoeft er alleen maar voor te kiezen en open staan het te ontvangen. Alles wat wij wensen is op een dieper liggend niveau al gecreëerd. De kunst is iets te ‘kiezen’ maar niet te ‘willen’.

© Esther Irene Haasnoot

Controle willen houden

Angst weerhoud je ervan de dingen helder te zien. Het is als een mist die neerdaalt en ons zicht vertroebelt. Het doet je ronddolen in een schemerige duisternis van verwarring en twijfels, niet wetend waar naar toe te gaan en wat te doen. Je raakt de weg kwijt en begint uit angst en onzekerheid om je heen te slaan. Piekeren en tobben doe je wanneer je de verbinding met je ware zelf kwijt bent. De teugels strak willen houden geeft spanning op de lijn. Wanneer je die lijn kunt zien als de verbinding tussen jou en een ander zal het je misschien ook niet verbazen dat die strakke gespannen lijn een reactie bij de ander zal oproepen. Wanneer een ander daar met agressie of spanning op zal reageren is de kans groot dat dit weer jouw gevoelens van angst en onzekerheid zal gaan bevestigen en voeden. Voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel en ben je in een constante staat van Paraatheid.

Je denkt hiermee de controle te kunnen bewaren maar in werkelijkheid ben je de controle allang al kwijt. In plaats van te leven vanuit je ware zelf schiet je door in het bewustzijn van je ego-zelf. Het ego-zelf laat je denken dat je moet vluchten of vechten. Wat jij ziet als controle is in werkelijkheid in een staat van vluchten of vechten zijn. Uiteindelijk lijd dit tot een heleboel stress en daar kan niemand goed op functioneren. Je hang naar controle maakt alleen maar dat je jezelf alleen maar meer zult verliezen.

Controle willen houden is als los zand in een vuist, het zal je door de vingers glippen. Hoe harder je controle wilt houden des te strakker knellen je vingers om het zand. Hoe groter de druk des te sneller en des te meer er tussen je vingers door zult glippen. Echter te lang niets doen is ook geen goede optie, wie te passief is en het zand te lang op zijn te vlakke hand laat liggen zal zien dat de wind er vat op krijgt en het zand beetje bij beetje meeneemt. Wie niet kiest zal zien dat de keuze voor hem of haar gemaakt wordt, want niet kiezen is ook een vorm van kiezen. Wie het zand koestert maar niet wil bezitten houd zijn hand open als een kleine schaal, hierop kan het zand blijven liggen. Het paradoxale is dat je past echte controle krijgt wanneer je de dingen niet meer wilt beheersen.

Geef je over en accepteer het moment voor wat het is. Je zult zien dat de mist verdwijnt en je geest weer helder wordt. Wanneer je je kunt overgeven komen de dingen in een heel ander licht te staan. De controle vast willen houden zal alleen meer leiden tot het verlies van nog meer controle tot je helemaal de draad kwijt bent. Vertrouw erop dat het leven gaat exact zoals het moet gaan. Er zijn geen toevalligheden. Alles heeft zo zijn reden en zijn doel. Elke gebeurtenis heeft zo zijn betekenis en waarde. Zie het als een grote puzzel. Alle stukjes liggen op tafel en misschien zitten er nog wat in de doos. Zolang de stukjes nog geen geheel vormen kunnen wij de puzzel nog niet overzien. Ons ego zelf zal eerder verstrikt raken in al deze stukjes en zal al heel snel de weg kwijt zijn. Het is ons ware en natuurlijke zelf die ons inzichten verschaft. Ons ware zelf zal ons in de goede richting leiden waardoor alle puzzel stukjes uiteindelijk allemaal op zijn plaats zullen vallen. Dan krijg je het aha moment. Geniet van het proces, het zal je leven een stuk plezieriger maken.

© Esther Irene Haasnoot

Kwetsbaarheid als kracht

Een mens is voortdurend in staat van wording. Ontwikkeling is een dynamisch proces . Zou dit niet zo zijn dan staat de ontwikkeling stil. Iedereen volgt zijn eigen proces en in zijn of haar eigen tempo. We kunnen de ander alleen echt zien wanneer wij in verbinding staan met ons ware zelf en dus met ons eigen kwetsbaarheid. Wie zich kwetsbaar durft op te stellen, heeft niets te verbergen en houd er geen verborgen agenda op na. Wie zich kwetsbaar durft op te stellen durft authentiek te zijn en gaat het contact met zichzelf aan. Mensen die willen opereren vanuit een veilige haven zullen hun kwetsbaar heden niet onder ogen willen zien en sluiten de ogen voor de belangrijke leermomenten in hun leven.
Het gebeurt dikwijls dat wij uitgedaagd worden in ons leven. Elke reactie van ons is een daad van zelfdefiniëring. Wanneer je het gevoel hebt je te moeten bewijzen of te verdedigen zul je reageren vanuit je ego-zelf. Een authentiek en eerlijk respons komt vanuit je ware zelf. Wanneer je oprecht, open en eerlijk durft te zijn tegenover jezelf, durf je je ook kwetsbaar op te stellen naar een ander. En door je kwetsbaarheid te tonen geef je een ander ook de ruimte om dicht bij je te kunnen komen. Het is een belangrijke stap in het voelen van verbinding. Kwetsbaarheid wordt nog vaak geassocieerd met woorden als teergevoeligheid, zwakte, breekbaarheid, fragiliteit, slapte of labiliteit. Wie kwetsbaar is kan geraakt worden en om die reden gaan mensen vaak hun eigen kwetsbaarheid uit de weg.

Wie zich niet kwetsbaar durft op te stellen zal vaak een leven leiden vanuit een onechtzelf. In plaats elkaar ons zelf te laten zien houden wij elkaar een masker voor. Wat vaak niet gezien wordt is dat zo’n masker leid naar alleen maar meer verwarring en onzekerheid. Wanneer je niet jezelf kunt zijn zal het leiden naar een heleboel spanning en disharmonie. Om die reden is het tonen van je kwetsbaarheid niet een daad van zwakte maar juist een daad van een enorme kracht. Mensen die zich denken veilig te kunnen voelen binnen hun eigen comfortzone zullen weinig open staan voor groei. Ze schuilen zich liever achter het masker van hun onechte zelf, laten liever hun kwetsbaarheden onbelicht, worden liever niet geconfronteerd en gaan liever alle uitdagingen uit de weg.

Er is moed voor nodig om je eigen kwetsbaarheden onder ogen te durven zien. Er is kracht voor nodig om in alle uitdagingen die het leven je bied jezelf te kunnen zijn. Wanneer je je kwetsbaar op durft te stellen en in contact durft te komen met je eigen authenticiteit durf je je ook open te stellen voor je eigen genezings- en ontwikkelingsproces. Op deze manier sta je open om inzicht te krijgen in je eigen denken voelen en handelen. Wanneer je je bewust wordt van deze dingen zul je ook in staat kunnen zijn deze te transformeren.

© Esther Irene Haasnoot

Ziekte

Ziekte is een roep om zelfverwerkelijking. Het is een oproep om je zelf niet meer in de steek te laten. Het is een roep om te herinneren wie je nu werkelijk bent. Het vraagt de schellen van je ogen te halen. Waar je altijd in een illusie verkeerd hebt vraagt het je nu wakker te worden in de realiteit. De roep om zelfverwerkelijking is een roep om jezelf en anderen te eerbiedigen. Het is een proces om meer en meer jezelf te zijn. Ziekte kan ontstaan wanneer wij vergeten wie wij zijn. Ziekte is een symbool, een herinnering aan wie wij werkelijk zijn. Ziekte helpt ons wakker te schudden. Eerst nog misschien zachtjes maar al gauw met luide stem. Niet alleen onze gedachten beïnvloeden onze fysieke gezondheid maar ook de gevoelens die vanuit deze gedachten voortvloeien. Geblokkeerde, onderdrukte of juist blijven hangen in je emoties kunnen belangrijke oorzaken zijn van fysieke klachten.

Niet opgeloste en onverwerkte emoties slaan zich op in het celgeheugen van ons lichaam. Mensen die langer ziek zijn zullen hun geest anders gaan programmeren. Wanneer iemand zich uitgeput en ziek voelt kan al snel vergeten hoe het is om gezond te zijn. Wanneer dit voor een langere tijd is, raakt iemand al snel gewend aan een manier van denken en voelen. Je gaat steeds meer op de frequentie van het ziek zijn zitten. Een radio die steeds op dezelfde frequentie uitzendt zal ook steeds van hetzelfde ontvangen. Verstand en emoties beïnvloeden elkaar, je kunt ze niet van elkaar scheiden. Net zoals je lichaam en geest elkaar beïnvloeden. Wanneer je je geestelijk gezond voelt voel je je lichamelijk vaak ook gezond. Andersom is ook het geval wanneer je geestelijk niet lekker in je vel zit zal je je lichamelijk ook niet fit voelen. Gelijke trillingen trekken elkaar aan . Het logische gevolg is dat mensen en gebeurtenissen elkaar ook aan trekken die met elkaar in resonantie zijn.

Een van de belangrijkste stappen op weg naar genezing is je gedachten te veranderen. Je gedachten kun je trainen. Wanneer je je gedachten een positievere draai geeft zul je ook merken dat je je zelf ook positiever gaat voelen. Wanneer je je positiever voelt zul je ook positievere mensen en omstandigheden aan gaan trekken. Verander je gedachten en je verandert je gevoel. Wanneer je denkt dat je niets waard bent, verander dan je gedachten. Wanneer je denkt dat het leven een grote ellende is, denk dan opnieuw. Je kunt leren anders te denken. Het is de kracht van de menselijke overtuiging die ons leven doet veranderen. Verander je gedachten en je verandert je leven. Lijden heeft niet zozeer te maken met de gebeurtenissen in je leven maar met je reactie daarop. Wanneer wij ons niet onszelf gunnen ons zelf ten volle te kunnen beleven en uit te drukken blokkeren wij de natuurlijke levensstroom. Heel wording ontstaat wanneer wij ons bewust verbinden met ons natuurlijke en ware zelf.

© Esther Irene Haasnoot

Het heft in handen nemen

Jij alleen kunt jezelf helpen. Je kunt advies krijgen van een arts,psycholoog, dominee, partner, vriend of vriendin en tot op zekere hoogte kunnen zij jou ondersteunen in jouw in jouw proces, maar uiteindelijk bepaal je zelf of je geholpen wilt worden. Of je nu een advies opvolgt of ter zijde legt, niemand kan dat voor jou bepalen. Heling is een persoonlijk proces. Het is iets wat jouw aangaat. Mensen kunnen zich geraakt voelen in en door jouw proces en daarin hun eigen meningen en voorkeuren hebben. Uiteindelijk bepaal je zelf of jij jezelf de moeite waard vind om geholpen te worden.

Iemand kan jou een bord met salade voorschuiven en zeggen dit is goed voor je maar als jij blijft verlangen naar vette hamburgers en zegt die salade hoef ik niet is die keus aan jou. Je kunt jezelf af vragen of je er goed aan doet vette hamburgers te eten terwijl je een toren hoge cholesterol hebt maar het is en blijft jouw eigen keuze. Het heeft geen zin te stopen met het eten van vettigheid wanneer je zelf niet achter die keuze staat. Je kunt dit voor een ander doen maar daarmee verander je het achterliggende patroon nog niet. Voor een ander te willen veranderen is geen goede reden. Je kunt zeggen ik doe het voor jou en als er dan iets mis gaat hoef jij nog geen verantwoording over jezelf te nemen.

Veranderen omdat een ander dat van je vraagt zal je niet uit je slachtofferrol halen. Daadwerkelijke verandering vind plaats wanneer de beslissing diep vanbinnen uit komt, wanneer je deze beslissing vanuit jezelf en voor jezelf maakt. Je kiest te veranderen omdat jij een gezonder en beter leven wilt. Je kunt elk moment besluiten iets te veranderen. Het hoeft niet gelijk rigoureus. Je kunt beginnen met gezonder te eten, meer te bewegen. Vooraf aan elk besluit ligt een gedachte. Wanneer de gedachte op een lijn zit met een diep innerlijk gevoel kan dit omgezet worden in daden. Er is niets krachtiger dan een beslissing die vanuit je diepste wordt genomen. Op het moment dat dit gebeurt worden er al dingen in beweging gezet. Je besluit met de stroom mee te roeien in plaats van tegen de stroom in.

Wie niet bereid is de verantwoordelijkheid van zijn eigen denken, voelen en handelen op zicht te nemen zal vaak zijn eigen dingen op de ander blijven projecteren. Pas wanneer je de verantwoordelijkheid over je eigen leven op je wilt nemen zult je de daadwerkelijke kracht vinden dingen te veranderen. Waar je voorheen altijd weerstand ondervond lijken de dingen nu zoveel makkelijker te gaan. De eerste stap om dingen te kunnen veranderen begint met acceptatie. Laat alle weerstand varen door de dingen te aanvaarden voor wat ze zijn. Plak er geen etiket op, geef er geen invulling aan. We creëren zowel met ons hoofd als met ons hart. Als het bewustzijn verandert kan het lichaam niet anders dan volgen. Zelfgenezing betekent tot jezelf komen. Zo is het proces van heling een proces om meer en meer jezelf te zijn.

© Esther Irene Haasnoot

Non-dualiteit

Het ego reageert vanuit dualiteit, de ziel vanuit non-dualisme daarom zal de ziel nooit oordelen of veroordelen. Het ego zal willen veranderen waar de ziel ziet dat het goed is. Waar de ego moeite heeft te accepteren zal de ziel de dingen accepteren voor wat het is. Je kunt iemand zien worstelen in zijn leven, je kunt er voor iemand zijn maar je kunt niet iemands leven overnemen. Je kunt iemand naar de bron toe leiden maar de ander niet dwingen ervan te drinken. Wanneer je iemand wilt veranderen, verbeteren of zien dat hij of zij zijn of haar leven oppakt, hoe goed bedoelt ook, reageer je hierop vanuit je ego. Wat je vanuit je ego ziet als imperfect zal je ware zelf zien als perfect.

Een ieder schept zijn eigen ervaringen en omstandigheden om van te leren. Gebeurtenissen worden geschapen vanuit ons eigen bewustzijn, hetzij vanuit ego hetzij op zielsniveau. Wij staan niet los van het scheppingproces, wij zijn medescheppers. Iedere dag en op ieder moment wordt opnieuw gecreëerd, zowel op individueel als op collectief niveau. Iedere gedachte is een zaadje wat tot wasdom kan komen. Ieder zaadje heeft de potentie uit te groeien tot iets groters. Een gedacht wordt een woord, een woord wordt een handeling. Immaterieel wordt materieel. Wat eerst nog maar een gedachte was wordt uiteindelijk gemanifesteerd. Als een magneet trek je gebeurtenissen en omstandigheden naar je toe. Wat de gevolgen ook mogen zijn, een ieder besluit zelf wie hij wil zijn in relatie ermee.

Welke gebeurtenissen en omstandigheden zich ook aanzullen dienen, een ieder maakt zelf de keuze het beste te selecteren. En wat dan op dat moment het beste voor iemand is kan individueel verschillend zijn en heeft te maken met het proces waar iemand in zit en wat iemand hieruit wil leren. Wat de ander ook besluit, het is goed. Een ieder heeft zijn eigen weg te gaan en maakt daarin ook zijn of haar eigen keuze met betrekking tot welke weg te gaan en hoe deze af te leggen. Het is niet aan ons het beste voor de ander te willen selecteren. Je kunt misschien iemand begeleiden op zijn weg maar je kunt niet iemands leven leiden. Kijk er naar. Je hoeft het niet eens te zijn met iemands beslissingen, je keurt ze alleen niet af. Je geeft geen oordeel en maakt geen veroordeel. Jouw weg hoeft niet die van een ander te zijn en andersom de weg van een ander hoeft nog niet de jouwe te zijn.

Leven en laten leven. Niet iedereen heeft dezelfde ervaringen nodig voor zijn of haar zielegroei. Veroordeel daarom iemand niet maar zend je liefde. Zolang je vasthoud aan de opvatting dat iets of iemand moet veranderen, heb je de opvatting dat iets imperfect is. Vanuit non-dualistisch oogpunt bekeken, vanuit het bewustzijn van de ziel, is alles perfect.

© Esther Irene Haasnoot

Emotionele strijd

Je emoties zijn een fysiologische reactie op je gedachten. Die gevoelens worden in jouw lichaam zichtbaar, niet of onverwerkte emoties zullen zich opslaan in het lichaam. Op langere termijn kunnen deze blokkades, klachten gaan vormen en uiteindelijk leiden tot een ziekte. De manier waarop je verkiest te denken zullen je emoties doen versterken of afnemen. Je gedrag vloeit voort uit je gedachten en emoties en zal vaak bepalend zijn voor de manier waarop je zult handelen. Zolang je gedachten gericht zijn op onvolmaaktheid, zul je ook onvolmaaktheid zien. Niemand ontkomt aan psychologische pijn. Pogingen om je pijn kwijt te raken hebben een averechts effect . Verzet of negeren van de pijn zal het alleen maar voeden. Je leven willen sturen is controle willen houden. Controle willen houden is als los zand willen houden in een gesloten vuist. Het zal alleen maar tussen je handen door glippen. In een openhand zal het zand kunnen blijven liggen.

Je krijgt meer controle over je leven, juist door haar los te laten. Psychologische klachten dwingen je het slachtveld op te gaan, of je raakt gewond, sneuvelt, verzwakt of je komt er sterker en met meer ervaring vandaan. Die mensen zoeken de strijd. Wanneer je de strijd aangaat of je vermijd conflicten ben je in beide gevallen bezig met strijd. Waar je gedachten naar uitgaan daar trek je meer van aan. Je kunt het emotionele slachtveld ook verlaten in de wetenschap dat er misschien wel ergens een strijd is, maar dat jij daar niet meer aan deel hoeft te nemen. Laat pijn niet de middelpunt van je leven zijn. Je hoeft confrontaties niet uit de weg te gaan, maar ga de strijd niet aan. Onze hersenen werken soms als een innerlijke stoommachine, zodra de druk op de ketel te hoog wordt en je brein overspoelt wordt met allerlei gedachten en emoties, trekt er een mist over je heen. Wanneer dat gebeurt kun je de dingen niet meer helder zien en voelen. Je waarneming is vertroebelt, er hangt een sluier om je heen.

Soms moet eerst de druk van de ketel om de stoom, de mist te doen optrekken, zodat je in alle rust en helderheid kunt waarnemen. Gun je zelf rust en ruimte. Je gevoelens onder ogen komen daar is moed voor nodig. Het heeft niets met zwakte te maken. Je gevoelens zien, ervaren en kunnen accepteren dat je die gevoelens hebt, zal de strijd doen afnemen. De druk gaat van de ketel en de mist neemt af. Ineens is je zicht helder. Vanuit dit ervaren komt er een dieper besef en weet je dat voelen weten is. Je bent in contact met een diepere waarheid. Gevoelens zijn de taal van je ziel. Wanneer je jezelf kunt aanvaarden in al je pracht en onhebbelijkheden laat je de strijd los. Betekent het dan dat je alles maar moet aanvaarden? Nee, het betekent dat je het aanvaard voor wat het is, niet meer en niet minder. Je hoeft het er zelfs niet mee eens te zijn. Het betekent dat je besluit je verzet te staken, in plaats van weg te lopen voor je problemen omarm je ze door te besluiten met je problemen te dealen. Je vlucht niet meer naar het verleden of in de toekomst.

De angst die je altijd in de greep heeft gehouden lost in het nu op. Je bekijkt de situatie van een afstandje. Je gedachten, herinneringen en emoties zullen komen en gaan als van de beweging van eb en vloed. Laat het rustig gebeuren, je hoeft er niets voor te doen. Blijf rustig waarnemen. Wanneer de golven zijn afgenomen en je weer in een rustig water bent gekeerd, zal het misschien warm en stil in je gaan voelen. Diep van binnen komt er een innerlijke weten, een liefdevolle wijsheid wat je diep van binnen voelt en herkend als waarheid. Vanuit dit nieuwe weten, het gekende, zul je uit liefde voor jezelf en anderen je keuzes gaan maken. Diep van binnen voel je en weet je wat nodig is met betrekking tot de situatie waarin je zit. Je weet wat in ieders belang is en jullie ontwikkeling ten goede komt. Je neemt de verantwoording op voor je eigen leven en je eigen ziele groei en gunt een ander ook zijn eigen proces en de vrijheid om eigen keuzes te maken op een manier die voor hem of haar goed voelt.

© Esther Irene Haasnoot

Seksualiteit als zelfdefiniëring

Elke handeling is een daad van zelfdefiniëring. Wat de sommige mensen onder seksuele vrijheid verstaan is meestal een seksuele verslaving en geeft een heleboel disharmonie. Het is een oppervlakkige manier van seks hebben waarbij het hart is afgesloten. Deze vorm van intimiteit tussen twee mensen heeft niets met liefde te maken. Het is als een drugs om een dwangmatige behoefte te stillen. Er is steeds meer nodig om aan die behoefte te kunnen blijven voldoen. Het is een manier die onbevredigend is en je niet gelukkiger zal maken. Het hebben van een verslaving heeft met het onderdrukken van gevoel te maken. Deze mensen voelen zich vaak niet beminnenswaardig en geven er op deze manier uiting aan. Het is een vorm van zelfhaat wat tot zulke acties leidt. Echt vrij zijn in je seksuele expressie is de liefde voor elkaar vrijuit te kunnen laten stromen.

Vrij zijn in je seksualiteit hoeft niet te betekenen dat je van de ene partner naar de ander hopt. Seks zonder de intimiteit binnen een relatie zal meestal leiden tot frustraties en conflicten. Onthoud het volgende; seks hebben hoeft nog geen liefde te betekenen, en liefde voelen hoeft nog geen seks hebben te betekenen. Seksualiteit uitgedrukt door het ego zal ook ons innerlijk weerspiegelen, met al onze onzekerheden en frustraties van dien. Dan kan seks een middel zijn om macht uit te drukken of het zoeken naar compensatie. Alleen samensmelten in liefde kan verheffend werken, en elkaar op een hoger niveau tillen. Seks zonder liefde zal geen vreugde brengen. Jacht op seksuele vrijheid kan levens ontwrichten. Het bijzonder en uniek willen zijn versterkt ons gevoel van afgescheiden zijn. Seks zal nooit je innerlijk gevoel van leegte kunnen opvullen. Er in doorslaan zal dat gevoel alleen maar versterken.

Liefde daarentegen, voor onszelf en voor de ander, kan je een gevoel van compleet zijn, volmaakt zijn en een gevoel van diepe verbondenheid geven. Twee zielen die samen komen in liefde kunnen als één zijn. Seks zonder liefde zal je gevoel van eenzaamheid niet wegnemen. Het ego bouwt een muur om ons heen, die wordt gevoeld, die wordt beleefd. Ons ware zelf zal die muur neerhalen. Alleen wanneer die muur is neergehaald kan de liefde vrijelijk stromen. Binnen de muren van je ego-zelf zul je lijden aantreffen. De grootste eenzaamheid is niet het alleen zijn op zich, maar je alleen in een relatie te voelen waarin je je niet begrepen voelt en geen aansluiting vind. In zo’n relatie zitten maakt vaak dat je het contact met jezelf verliest. Je verliest jezelf en stort je vaak op andere dingen om dan niet te hoeven voelen. Je zoekt compensatie om het even wat, shoppen, internet, computeren, gamen, bellen, je stort je op je werk etc.

Liefde zul je niet vinden door het buiten je zelf te gaan zoeken. Liefde begint in jezelf. Wie een goede relatie met zichzelf kan hebben zal ook eerder goede relaties aantrekken. Hoeveel mensen beginnen een relatie om maar niet alleen te hoeven zijn en komen er dan achter dat ze nooit aan deze relatie hadden moeten beginnen. Wanneer je een relatie aangaat vanwege een gemis of een gebrek of een gevoel van liefdeloosheid is dat ook meestal hetgeen wat je in een relatie aan zult trekken. Om een liefdevolle relatie te krijgen moet je beginnen een liefdevolle relatie met jezelf op te bouwen.

© Esther Irene Haasnoot

Onze Goddelijke afkomst

We zijn allemaal ontstaan vanuit een natuurlijke levensbron. De een zal het God noemen, een ander noemt het Goddelijke Bron, levensenergie, Jahwe, Allah,of misschien wel Elohim. Hoe je het wilt noemen maakt niet zoveel uit, het is maar net wat voor een gevoel je er bij hebt. Het ene zal je misschien meer aan spreken dan het andere. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, de weg die je bewandelt is niet zo belangrijk. Wat wel belangrijk is dat je er uiteindelijk komt. Spiritualiteit gaat niet zozeer om de uiterlijke beleving en of je nu wel of niet aangesloten bent bij een groep. Spiritualiteit is iets persoonlijks en heeft alles te maken met de innerlijke ervaring. Het gaat over je innerlijke ervaring van God, of hoe je hem of haar wilt noemen. Het maakt zelfs niet eens uit of je het nu een religie of spiritualiteit noemt. Het zijn slechts woorden die verwijzen naar een andere vorm van werkelijkheid.

De een zal zoeken naar een bewustzijn buiten onszelf. De ander zal het bewustzijn niet alleen zien als iets dat buiten ons ligt, maar gelooft ook dat het goddelijke bewustzijn in oorsprong in ons zit. De constante ruis van het ego zelf maakt dat wij meestal niet of nauwelijks bewust zijn van het bewustzijn van ons ware zelf. Ons ware zelf is ons authentieke zelf. Het is wie wij zijn zonder de opsmuk van ons ego zelf. Het gaat niet zozeer om de uiterlijke vorm maar de innerlijke levenshouding. Om een spirituele pad te volgen is er geen specifieke religie nodig. Je hoeft geen katholiek, gereformeerd, hervormd, Joods, jehova,atheïst, taoïst, Hindoeïst,boeddhist, shinkhist, Theïst,, jaïnist of zelfs maar een activist te zijn om een bepaalde levensovertuiging te zijn toegedaan. Wat je ook geloofd is voor ieder persoonlijk. Toch zijn de meeste mensen er wel van overtuigd dat wij allen afkomstig zijn uit een bepaalde levensbron. Het merendeels zijn wij onze afkomst vergeten.

Hoe wij die natuurlijke levensbron noemen maakt niet zoveel uit. Ik noem het nu even voor het gemak God. Wanneer jij je daar prettiger bij voelt mag je daar een andere invulling aan geven. In principe maakt het niet zoveel uit hoe je God wilt noemen want God is alles wat is. God is Al. In feite is er dus niets wat geen God is. Alles wat je ziet en niet ziet is opgebouwd uit een goddelijke energie. God is zowel stoffelijk als onstoffelijk. Wij zijn niet alleen een deel van God maar vormen met alle andere deeltjes ook een geheel met God. Wij zijn niet alleen een deel van God maar bezitten ook Goddelijke eigenschappen. Je kunt het vergelijken met een stuk taart. Wanneer je een stukje van een taart afsnijd is dat kleine stukje weliswaar een stuk kleiner dan de gehele taart te noemen maar het is nog steeds taart. Dat kleine stukje taart heeft de zelfde ingrediënten, geur, kleur, smaak als de gehele taart.

Zo is dat ook met onze Goddelijke afstemming. Hoewel wij een klein deeltje zijn van God bezitten wij dezelfde ingrediënten, eigenschappen als God. Wij zijn dit ons alleen niet bewust of vaak maar gedeeltelijk. Wij zijn als het meest geavanceerde apparaat met de mooiste toeters en bellen. Het is prachtig wat het allemaal kan. Alleen het lastige is dat er geen handleiding bijgeleverd is. We zullen dus zelf moeten gaan ontdekken hoe het werkt om er uit te kunnen halen wat er in zit. Door te proberen ga je ervaren hoe het werkt en leer je steeds meer over het apparaat en zo ook over jezelf. Jezus is er een mooi voorbeeld van iemand die zich zijn Goddelijke afkomst herinnerde en wist hoe hij van zijn Goddelijke eigenschappen gebruik kon maken. Niet alleen Jezus, maar allemaal zijn wij kinderen van God. En niet alleen wij mensen, maar ook het planten en dierenrijk draagt een Godsvonk in zich.

We zijn allemaal goddelijk bezield. God is overal en in alles en iedereen. Niets en niemand uitgezonderd. God is totale liefde. Zijn, Goddelijke vonk, Universeel bewustzijn, je hogere zelf, je ware zelf, je diepere zelf, zijn allerlei benamingen die verwijzen naar dat deel van jou dat luistert naar de stem namens God. Het wordt ook wel de Heilige Geest genoemd. Het is de stem van je ziel, het is hetgeen wat het dichtst bij God staat. Die stem is altijd kalm, rustig en volkomen zeker. Het is de enige vorm van werkelijkheid. Alles gecreëerd door het ego is slechts illusie.

© Esther Irene Haasnoot

Ontwaken uit de droom

Onze waarneming van wat wij zien als werkelijkheid, is een droom. Heel zachtjes zijn wij door ons ego in slaap gekust. Ons leven is een reeks van dromen geworden. Soms slapen wij een vredige slaap, dan weer willen wij ontwaken uit een nachtmerrie. De dromen volgen elkaar op. Tijdens het dromen realiseren wij ons niet dat wij slapen. Waar wij over dromen komt ons als heel reëel over. Sterker nog een ieder die je ontmoet lijken dezelfde droom te beleven. De één is misschien wat dieper en vaster in slaap dan de ander. Slechts enkelen lijken ontwaakt te zijn. Wanneer jij ze in jouw droom hoort praten over een andere werkelijkheid denk je droom maar lekker fijn verder. Voor jou is het de omgekeerde wereld. Degenen die praten over een andere werkelijkheid dan die jij kent komt jou als niet reëel en fantasievol over, alsof ze hallucineren en wartaal uitslaan.

In het begin zal je nog actief deelnemen aan de droom, je weet niet beter dan dat dit jouw werkelijkheid is. Dat gaat een tijdje zo door totdat er allerlei obstakels op je pad komen, dat wat jij ziet als jouw werkelijkheid voelt niet bevredigend meer. Er komen wat barstjes en scheuren in de realiteit van jouw bestaan. Het proces van ontwaken begint. Eerst doezel je nog wat. Enerzijds begin je te ontwaken en anderzijds voel je je nog zo slaperig dat voor je het weet je weer in een droom vervalt. Totdat er weer iets aandient wat het proces van ontwaken doet bevorderen. Nu kom je tussen waken en slapen in. Je ogen beginnen langzaam aan te openen. Langzaam aan begin je te ontwaken. Er dient zich een andere werkelijkheid aan. De droom die eerste zo werkelijk voor je leek is opgelost. Je kunt je nauwelijks meer voorstellen dat je de droom als een realiteit hebt gezien. Op het moment van het dromen voelde het zo echt, zo intens, je kon alles ervaren.

OP het moment dat je weet dat je droomt lost de droom ook op. Je herkent de droom en daarmee lost de droom ook op. De droom wordt gecreëerd door onze denkgeest. Ons ego maakt het mogelijk te creëren en te ervaren. Dat wat wij als werkelijkheid zien is niet alleen beperkt tot het aardse vlak, de illusie zal niet gelijk verdwijnen met de dood. Zowel in de stoffelijke wereld als aan gene zijde gaat de denkgeest gewoon door. Wanneer je lichaam sterft ,sterft niet je denkgeest. Ook aan Gene zijde wanneer niet bewust van de illusie gaat het creëren van de illusie gewoon door. De gene die meer ontwaakt en meer bewustzijn doorzien de illusie. Ons ware zelf, onze ziel is de correctie voor de denkgeest. Onze ziel oftewel Heilige Geest helpt de illusie op te lossen. Het idee van de een hel is in feite gecreëerd door het ego denken en het gevangen zitten in een denksysteem. Wat je gelooft te zien zal werkelijkheid worden.

Verander dus niet de wereld van de dromer maar de denkgeest van de dromer en ook de werkelijkheid zal veranderen. De meeste mensen scheppen en creëren hun eigen werkelijkheid binnen de illusie van de werkelijkheid. Wanneer je dan toch aan het scheppen en creëren bent maak er dan een prettige droom van. Niemand wil leven in een nachtmerrie. Onze wereld is als een droom. We delen een gemeenschappelijke droom maar ieder vanuit een ander gezichtspunt, totdat wij ontwaken, dan lost de droom op, dan keren wij terug in de realiteit. Er is slechts eenheid, al het andere is een illusie. Op het niveau van puur non-dualisme lost de illusie op, op dit niveau bestaat er geen illusie meer. Wanneer je ontwaakt realiseer je je dat je niet werkelijk een deelnemer bent van de illusie maar de maker van de illusie. Je bent niet de dromer die droomt maar degene die de droom heeft gecreëerd.


© Esther Irene Haasnoot

Loslaten

Het geheim van de verwezenlijking van alle wensen, doelen, mogelijkheden en geluk is loslaten. Je laat lost wat niet meer bij je past. Laat alle bagage van wat niet jouw essentie is los. Jouw essentie heeft geen bagage. Wanneer je afstand neemt van de voor jouw verkeerde manier van bestaan zul je dat merken dat op het juiste moment en op de voor jou juiste wijze de dingen zullen veranderen. Het geen wat voor jou nodig is zal gebeuren. Soms is dat niet hetgeen wat je verwacht en ook waarvan je zegt dit niet bewust gecreëerd te hebben. Echter op ziele niveau, op het niveau van je ware zelf creëer je ook. Hetgeen je op ziele niveau creëert kan iets heel anders zijn dan wat je op het niveau van het ego denkgeest zou creëren. Het leven is een creatie proces, hier doen wij allemaal aan mee. Bewust, onbewust, individueel of collectief, niet een uitgezonderd.

Het kan zijn dat je ergens aan het werk bent, in eerste instantie ging je met veel plezier naar je werk maar sinds een tijdje geeft je huidige baan je geen voldoening meer. Al dan niet hiervan bewust begin je het gevoel te krijgen dat je wel wat anders zou willen. Dat gevoel begint te groeien en gaat meer vorm aan nemen. Als respons op jouw creatie zal je misschien een gesprek met je baas krijgen. Tijdens het gesprek vertelt je baas dat vanwege de recessie er mensen moeten worden ontslagen en jij bent daar een van. Wanneer je niet bewust bent van je eigen creatie zul de oorzaak buiten je zoeken, als iets dat los van jou staat. Je voelt je gebruikt en aan de kant gezet. Je denkt aan alle keren dat je zonder mopperen je overuren hebt gedraaid. Je hebt altijd voor het bedrijf klaar gestaan en nu dit. Stank voor dank. Pietje is het neefje van de baas, kwam het laatst in dienst en mag wel blijven. Je ervaart het gebeuren al heel oneerlijk.

Wanneer je niet de verantwoordelijkheid op je neemt voor je eigen denken, voelen en handelen en daarmee de verantwoordelijkheid voor wat je creëert, zul je je het slachtoffer voelen. Je voelt je dan overgeleverd aan de willekeur van het leven. Je ziet je eigen stukje niet meer. Wat jij ervaart is dat je baas je heeft ontslagen. Iemand die bewust is in zijn denken, voelen en handelen zal zich ook bewuster zijn van zijn eigen creatieproces. Het ontslag van je baas is niet de oorzaak maar het gevolg, het is een uitvloeisel van het gecreëerde. Wanneer je dit kunt accepteren zal je leven er een stuk eenvoudiger op worden. Je bent niet het slachtoffer van de willekeur. Alles heeft een reden ook al weten wij die niet altijd. Wanneer je je eigen aandeel in het creatieproces kunt accepteren zul je het ontslag zien als antwoord op jouw wens iets anders te willen gaan doen. Wanneer jouw verlangen groot genoeg is om iets anders te willen zal er vaak ook een verandering ontstaan.

Niet alleen God is de schepper van ons bestaan, wijzelf zijn mede scheppers. Onze ziel, ons ware zelf weet precies wat wij nodig hebben om tot ontwaken te komen. Ons ware zelf zal gebeurtenissen creëren ter correctie van onze denkgeest. Correcties van het ego denken zijn nodig tijdens het individuatieproces. Zonder deze correcties blijven wij hangen in oude structuren die niet meer bij ons passen.

© Esther Irene Haasnoot

Hier en nu

In het hier en nu zijn betekent dat je opmerkzaam bent, je bent volledig geconcentreerd op je aanwezigheid in het hier en nu. Wat je ook doet, je doet het in totaal aanwezig zijn in het hier en nu. Het maakt niet uit wat je doet, het kan zijn dat je aan het afwassen bent of een wandeling maakt of bezig bent met het schrijven van een boek. Je bent gefocust op wat je hier en op dit moment aan het doen bent.” In het hier en nu zijn” betekent niet dat je niets meer kunt plannen en er geen agenda meer op na kan houden. Het betekent gewoonweg dat wanneer je iets plant, je dit ook vanuit datzelfde “bewust zijn” doet, opmerkzaam en volledig aanwezig. Je kunt het vergelijken met een vorm van mediteren. Wanneer je aan het mediteren bent maakt je het stil in jezelf, je ademhaling gaat dieper en langzamer. Je aandacht is gericht op onderin je buik en lager. De ruimte tussen je gedachten wordt steeds groter. Het wordt steeds rustiger en vrediger in jezelf.

Naarmate je geest steeds leger wordt ga je een ander soort bewustzijnstoestand ervaren. Je verschuift het bewustzijn toestand van je ego-zelf naar je ware zelf, dit is je natuurlijke bewustzijnstoestand. Het bewustzijn van je ware zelf en verenigd –zelf. In deze bewustzijnstoestand ervaar je eenheid met God, de natuurlijke bron waaruit wij allemaal afkomstig zijn. Je zou kunnen zeggen dat het bewustzijn van je ware zelf tevens het afstemmen op God betekent. In plaats dat je jezelf als afgescheiden ziet zie je je nu als verenigd, je beseft dat alles met alles verbonden is. Leven in het hier en nu is je volkomen vrij voelen, je bent vrij van alle aardse gehechtheden. Je voelt je stevig verankerd in een krachtig bewustzijn dat alles omvat. Je verleden en toekomst lossen op, er is alleen maar het nu. De wereld van de tijd is opgelost in het tijdloze.

Volledig bewust en één met Gods liefde weet je dat alles goed is, wat er ook gebeurt. Je weet dat je volkomen kunt vertrouwen. Vanuit deze staat van “zijn” wordt je een innerlijke leiding gewaar die je krachtig maar liefdevol door je levensprocessen heen zal leiden, als een vriend, een mentor. Nooit overheersend, altijd de vrije wil respecterend, totaal liefhebbend. Het zal voelen als een thuiskomst, je voelt je warm, geborgen, vredig met wat is. Zo kun je meditatie zien als bewust aanwezig zijn. Alles wat je doet in je leven kan een vorm van meditatie zijn.

Laat het verleden los, sta open en vreugdevol in het hier en nu. Identificeer je niet met het verleden, het zal je anders alleen maar in het verleden houden. Wees vrij van etiketten, wees vrij van alle gehechtheden. Hoe meer je je leven laat bepalen door etiketten en gehechtheden, des te meer zal het bepalen hoe jij jezelf ziet en des te moeilijker zal het voor jou zijn contact te maken met je ware zelf. Kijk zonder afkeuring naar het heden. Je richten op het verleden of op de toekomst weerhoud je ervan in het hier en nu te zijn. Je verleden kun je niet veranderen , wel accepteren. Je verleden kun je wel transformeren door in het hier en nu te leven. Je toekomst creëren doe je vanuit het hier en nu. Leven in het hier en nu betekent niet dat je geen doelen meer mag stelen in je leven. Het betekent alleen dat je geen doelen nodig hebben om ergens te komen of om iemand te zijn.

Leven in het hier en nu, vanuit het bewustzijn van je ware zelf is je realiseren dat je reeds vervuld bent. Je hoeft niets te bereiken wanneer je ‘bent’. In een toestand van ‘zijn’ is alles al aanwezig. Er is geen behoefte. Vanuit dit bewustzijnstoestand is het stellen van een doel slechts bedoelt als een uitdrukking van wie je bent. Je leven is een expressie van jezelf, je handelen een uitvloeisel daarvan. Wat zich in jouw leven aandient is een voortvloeisel van hoe jij je uitdrukt en wat je wenst te ervaren. Dit kan op ego niveau of het niveau van je ware zelf.

© Esther Irene Haasnoot

Angst loslaten

Angstige mensen , ze leven niet , ze over leven. Angstige mensen kunnen het gevoel hebben in een moeras te leven. Het is een grimmige plek en overal ligt wel wat op de loer. Opgejaagd door een schaduw die hun volgt. Niet weten dat het hun eigen schaduw is wat zij zien. Altijd waakzaam en alert, geen moment mag hun aandacht ontsnappen want dan slaat het noodlot toe. Bij de les blijven, controle houden, geen moment mag de aandacht hun ontglippen. Alles voor blijven, alles in de gaten houdend. Naarstig gaan zij op zoek naar een uitweg, een oplossing om uit dit innerlijk moeras te ontsnappen. Als in drijfzand zakken zij weg. Hoe meer zij in hun angst om hun heen slaan des te sneller het proces van wegzakken zal gaan. Wanhopig proberen zij zich overal aan vast te klampen. Al is het maar een strohalm of een tak, het maakt niet uit als zij maar gered worden.

Ze roepen eerst heel hard en bidden om alsjeblieft gezien en gehoord te worden. Het kan niet hard genoeg. “help, zien jullie mij wel, waarom komt er niemand, waarom helpen jullie mij niet”? De angst en paniek slaat om het hart. De ademhaling gaat onrustiger en sneller tot er alleen maar een oppervlakkige ademhaling kan plaats vinden. Bang om het leven in te ademen voelen zij zich ziek en ongelukkig. moe en schor van het schreeuwen ondergaan zij gelaten hun lot. Soms weer vechtend voor hun leven dan weer vervallen in een emotionele passiviteit. Na al dat moeten vechten en strijden voelt soms niets lekkerder dan niet meer te hoeven voelen, maar ook dat kan al beangstigend zijn. Want waarom voel ik niets, wat mankeert mij?, doe ik het wel goed?, ben ik wel goed genoeg?, kunnen ze mij wel accepteren?

Als een hamster in zijn tred molentje draaien de gedachten maar door. Het is een continuïteit van denken waar angstige mensen in verstrikt raken. Altijd opgejaagd, nagejaagd, verdedigend nooit berustend. “Want stel dat ik mijn over geef wat dan?, dan ga ik kapot, ik ga dood, dat overleef ik niet”. “Nee, nee laat mij maar vluchten en rennen als het er op aan komt dan zal ik vechten, ik zal strijden tot de strijd gestreden is”. En dus gaan ze de strijd weer aan onder een continue druk te overleven. Vluchten, vechten, strijdend in een kluwen van angst. Die innerlijke knoop is alleen te ontwarren wanneer je het begin punt van de knoop in jezelf zoekt. Wanneer je blijft wachten tot er iets of iemand anders komt om voor jouw die knoop te ontwarren, kun je soms lang wachten. En dan kun je maar beter hopen dat iemand verstand heeft van knopen en niet de knoop voor jou vaster trekt.

Niet iedereen zal jou kunnen helpen met het ontwarren van je knoop. Sommige mensen zijn niet zo handig en hebben niet de helderheid die jij nodig hebt en zullen de knopen alleen maar groter maken. Jij zelf hebt de kracht, de kennis en de wijsheid om de knoop te kunnen ontwarren. In jouw ligt dat diepe inzicht. Juist wanneer je angstig en onzeker bent kan het voor jou heel moeilijk luisteren zijn naar jouw eigen innerlijk weten. Soms kun je er daarom beter aan doen professionele hulp te zoeken. Iemand die een expert is in het ontwarren van knopen. Een echte expert zal jou leren hoe jij je eigen knopen kunt ontwaren. Hij of zij zal jouw leren het vertrouwen en de zekerheid in jezelf te krijgen. Hij of zij zal jou niet afhankelijk maken maar jou leren hoe je je eigen angsten kunt oplossen.

Angst komt vaak voort uit de twijfels die wij in ons zelf hebben. Angst houd ons gevangen. Het niet uiten of ontkennen van angst geeft de nodige spanning waardoor je nog krampachtiger door het leven gaat. Wanneer je je angsten onder ogen durft te zien zal je je moed vergroten.

© Esther Irene Haasnoot

Vrijheid

Vrijheid is vrij kunnen zijn in je denken, voelen en handelen. Leven in plaats van geleefd worden. Vrijheid is geen gunst dat verleend wordt. Wanneer vrijheid als een gunst verleend wordt is het al geen vrijheid meer. Vrijheid is jezelf kunnen zijn en jezelf kunnen uiten op een manier die bij jou past. Mensen die zo ver gaan in het uiten van zichzelf, door de vrijheid van een ander te schenden, kennen de ware betekenis van vrijheid niet. Vrijheid heeft niets te maken met onaangepast gedrag. Mensen die onaangepast gedrag vertonen voelen zich vaak niet vrij. Het feit dat er mensen zijn die andermans grenzen overschrijden heeft vaak te maken dat zij vastzitten in zichzelf. Zij willen zich vrij voelen en uiten dit door grensoverschrijdend gedrag, maar kunnen in werkelijkheid hun vrijheid niet beleven.

Vrijheid is geen actie, vrijheid is een staat van ‘zijn’. Vrijheid doe je niet, vrijheid beleef je. Het gevoel van vrijheid begint in je hoofd, het begint met een gedachte. Het is je manier van denkwijze dat bepaalt of je je wel of niet vrij kunt voelen. Je kunt gevangen zitten en je toch de vrijheid nemen om jezelf te zijn. Niemand kan voor jou bepalen wat je denkt, voelt en hoe je daar uiting aan wilt geven. uiteraard zullen er altijd mensen zijn die dat zullen proberen. Maar jij bent nog altijd diegene die macht over jezelf uit handen kan geven. Mensen kunnen jouw acties stoppen maar niet jouw denken en niet jouw voelen. De meeste mensen hebben de vrijheid om zich door middel van hun denken, voelen en handelen uit te drukken wie ze zijn of willen zijn. Het feit is ook dat de meeste mensen die vrijheid niet nemen.

Voor veel mensen is het moeilijk zichzelf te zijn, ze vinden het moeilijk hun ware zelf te laten zien. Wat de meeste mensen ons tonen is hun masker en hun persona. Het is hetgeen waar zij zich achter schuilen en wat zij graag willen dat anderen van hun zien. Het is niet hun ware zelf. Voor veel mensen voelt het veel gemakkelijke om zich anders voor te doen dan dat zij zich werkelijk voelen of dan dat zij werkelijk zijn. De meeste mensen zijn bang om gekwetst of afgewezen te worden. Schuld en schaamte zullen ons er van weerhouden ons zelf te zijn. Deze innerlijke pijn creëert een innerlijke gevangenis. Op het moment dat wij onze zelfgecreëerde illusies loslaten komt bevrijding tot stand. De deur van onze innerlijke cel gaat wagen wijd open wanneer wij onszelf en anderen vergeven. De deur gaat open wanneer wij de verantwoording voor ons eigen leven op ons nemen.

Leef je eigen leven en laat de ander ook zijn eigen leven, leven. Stop met verwijten, stop met alle oordelen en veroordelen, stop met je vinger te wijzen naar. Houd op met afschuiven naar. Oordeel en jij zal ook geoordeeld worden, veroordeel en jij zal ook veroordeeld worden. Wat je zelf zaait zul je ook gaan oogsten. Wat je niet wilt dat jezelf geschied doe dat ook een ander niet. Heb respect voor elkaar. Uiteindelijk wil een ieder zichzelf kunnen zijn, gun dat elkaar. Jou manier van zijn hoeft niet de manier van de ander te zijn, jou weg hoeft niet dezelfde weg als die van de ander te zijn. Jouw leerlessen zijn niet de zelfde leerlessen als die van de ander. Een ieder heeft zijn eigen levensopdracht en geeft daar zijn eigen invulling aan. Je kunt niet altijd weten wat een ander nodig heeft om te groeien, je weet niet wat de ander nodig heeft om te ervaren voor zijn of haar ontwikkeling.

Onderling zijn wij heel verschillend maar voor God verbonden en gelijk. Ons ego zelf ziet een hele andere waarheid dan de waarheid volgens de perceptie van ons ware zelf. Wat voor jou waarheid is, is maar net waar jij de voorkeur aan geeft. Verschillende mensen, verschillende visies en vaak verschillende waarheden. Laat ieder mensen zijn of haar waarheid leven. Totale vrijheid is de keuze vrijheid te hebben te zijn wie wij willen zijn.

© Esther Irene Haasnoot

Slachtoffer

Een slachtoffer voelt zich als de pop van een poppenspeler. In afwachting of de poppenspeler zijn spel gaat beginnen wacht zij lijdzaam af. Machteloos zichzelf in beweging te brengen. De pop heeft de poppenspeler nodig om in actie te komen. De pop verfoeit het, inwendig droomt zij ervan om vrij van alle touwtjes te kunnen bewegen, los van de poppenspeler. Onzichtbare draden van angst en schaamte houden haar vast. Nu nog danst zij naar de pijpen van haar poppenspeler niet in staat haar eigen leven te sturen. Iedere keer speelt zij de rol die van haar gevraagd wordt. Op de momenten dat zij alleen is vraagt zij zich af of zij wel uit het goede hout gesneden is of een andere manier van leven ook voor haar mogelijk is. Het verlangen is zo groot maar vaak is de angst nog groter.

Ze vraagt zich af of ze wel geaccepteerd zal worden, ze schaamt zich voor haar uiterlijk en haar gedrag. Immers diep van binnen weet zij dat zij op dit moment niet echt is maar slechts de pop van de poppenspeler. Niet dat het allemaal zo erg is, het applaus en de aandacht is soms wel fijn. Dat voelt beter dan in een hoekje te zitten en niet gezien te worden. In haar zit een kloppend hart, het herinnert haar eraan dat ze leeft. Soms vergeet zij dat omdat de poppenspeler haar leven beheerst en zij zich daarmee laat leven. Ze past zich aan de wens van de ander en wat de omstandigheden van haar vragen. Zij denkt dat zij geen andere keus heeft. Ze zit vast verstrengelt in haar eigen gesponnen draden van haar gedachten. Het zijn haar gedachten die haar vertellen dat zij het niet voor het zeggen heeft, dat zij niets aan haar omstandigheden kan doen.

Ze voelt zich ongelukkig, gevangen, verstrikt in haar bestaan. Op die momenten vind zij het leven maar oneerlijk en soms zelfs niet de moeite waard. Soms denkt zij dat het beter is zich bij de omstandigheden neer te leggen maar ze kan het niet. Zij droomt van haar vrijheid. Dat voelt fijn. Het maakt haar gelukkig te kunnen dromen van vrijheid en de vele mogelijkheden die zij zou kunnen hebben. Het leven begint plezieriger te voelen. Zij realiseert zich dat het leven exact zo is zoals zij hem wenst te ervaren. Ze weet dat hoe je tegen je omstandigheden aankijkt dat bepalend is voor hoe zij deze omstandigheden zal ervaren. Zij neemt zich voor gelukkige, prettige gedachten te denken en haar leven te accepteren zoals die op dit moment is. Op dit moment is dat voldoende voor haar. Zij verwacht niet meer maar heeft nog wel haar voorkeuren.

In een stil en rustig moment, begint haar kloppend haar tegen haar te praten. Het is een stem van binnenuit. Zacht en liefdevol wordt er tegen haar gepraat. “ik ben het kloppend hart, het oneindige leven van je ware en eeuwigdurende zelf”. De pop vraagt; “ben jij de goede fee die mij gaat bevrijden en die van mij een echt mens kan maken? De stem antwoord; “Ik ben jouw authentieke zelf, ik ben dat deel van jou die je helpt herinneren wie je werkelijk bent. Namelijk een spiritueel wezen die nu het gevoel heeft een pop te zijn”. De pop vraagt; “Ja maar ik ben toch de pop van de poppenspeler”? “ Je bent dat wanneer je denkt dat te zijn. Wanneer je je vrij maakt van die beperkende gedachten zullen de touwtjes die jou vast houden oplossen. Wanneer je ophoud onecht te denken zul je vanzelf echt zijn. Je bent echt wanneer je besluit echt te zijn”.

Leef zoals je wenst te leven. Ervaar wat je ervaren wilt. Schep wat je creëren wilt”. Diep van binnenin de pop kwam er een gevoel ,herkenning van de waarheid. Van pure blijdschap over dit besef verdwenen de touwtjes die haar bonden spontaan. Vol vertrouwen en vreugde zette haar eerste solo stapjes. Eerst nog wat wankel en onzeker maar algauw krachtig en vol vertrouwen. Bevrijd van alle banden en gelukkig met haar hernieuwde zelfstandigheid, kwam het gevoel van echt zijn. En ze werd echt. Het licht stroomde binnen, de deur ging open. Ze riep; “Ik ben vrij” Het ware zelf glimlachte en antwoordde; “Je bent al die tijd al vrij geweest alleen besefte je dat niet”.

©Esther Irene Haasnoot

Liefde als ruilhandel

Veel mensen zien liefde onbewust als een ruilhandel. Voor wat hoort wat. Ik geef jou dit dan mag ik dat wel van jou. Ik heb jou net gebeld, dan is het de volgende keer jouw beurt om te bellen. Dat is een vorm van liefde wat voorwaarden schept. Je wilt wel van iemand houden maar dan moet er wel aan jouw voorwaarden voldaan worden. Je wilt je liefde wel geven maar wilt wel dat je verwachtingen en behoeftes vervuld worden. Koehandel is geen liefde. Het is het idee wat wij van liefde hebben, het is een liefde volgens voorwaarden. Ware liefde kent geen voorwaarden, het doet geen handje klap.

Ware liefde is van iemand kunnen houden zoals iemand is zonder dat het afhangt van iemands gedrag, uiterlijk, overtuiging, sociale status, geestelijke of lichamelijke gezondheid. Je neemt iemand zoals die is en wil daar niets aan verbeteren of veranderen. Hou van mensen zoals zij zijn niet om wat zij jou zouden kunnen geven. Om te voorkomen dat je over je heen laat lopen onthoud dan het volgende; je kunt een ander niet beperken in hetgeen de ander wenst te ervaren, de ander heeft het recht om zijn of haar eigen keuzes te maken. Maar ook jij hebt dat recht, ook jij hebt een vrije wil. Hoewel je een ander geen beperkingen op kan leggen in hoe de nader verkiest zijn leven te leven, kun je wel jezelf een beperking opleggen. Je kunt jezelf beperken in hetgeen jij wenst te ervaren niet wat de ander wordt toegestaan om te ervaren.

 Je hoeft het niet eens met iemand te zijn om van iemand te kunnen houden. Je respecteert iemands keuze. Je kunt respect opbrengen voor iemand hoe hij of zij zichzelf wenst uit te drukken ook al sluit die manier niet helemaal aan bij jou. Iedereen is hier op aarde om te leren, iedereen heeft zo haar eigen leerlessen en leert deze lessen in eigen tempo. Dat is niet goed noch fout. Het is wat het is. Plak er geen etiket op, hecht er geen oordeel aan. Je kunt je steun geven wanneer er om wordt gevraagd maar dringt jezelf niet op. Jezelf opdringen is je mening op een ander projecteren. Wees als een ouder met een kind dat pas leert lopen. Als ouder zijnde weet je dat je je kind moet loslaten wil het zelfstandig kunnen lopen. Je weet dat leren lopen met vallen en opstaan gaat. Je kunt niet altijd voorkomen dat je kind valt. Je kunt wel klaar staan om je kind op te vangen wanneer dat nodig is. Wanneer je kind dan toch nog valt leer het kind wanneer het er aan toe is weer op te staan.

Liefde is een staat van zijn. Je hoeft niet liefde te doen wanneer je liefdevol wilt zijn, je hoeft alleen maar liefdevol te zijn. Liefde is geen actie, het is geen werkwoord. Liefde gaat van binnen naar buiten. Het begint als een vonkje van binnen en naarmate het groeit zal het naar buiten stralen. Liefde is een proces van binnenuit. Om liefde te kunnen ervaren hoef je niet allerlei acties te ondernemen. Acties hebben meer met de uiterlijke vorm te maken dan met de innerlijke inhoud. Wanneer je allerlei verwachtingen hebt omtrent de liefde zul je al snel teleurgesteld worden. Wanneer je wilt dat degene naar wie jij je liefde richt aan jouw wensen en behoeften voldoet, zul je de ander beperken in zijn of haar vrijheid. De ander zal jouw liefde dan al snel als verstikkend of te veel eisend kunnen ervaren.

Liefde is jezelf en de ander in de eigen waarde kunnen laten. Je kunt geen liefde krijgen door liefde in te willen perken. Liefde moet in vrijheid kunnen stromen. Wanneer de stroom van liefde stagneert zal de liefde afzwakken en uiteindelijk sterven. Wanneer je het idee hebt dat jij in je geluk of in de liefde tekort wordt gedaan kijk dan bij je zelf naar binnen, geef jezelf wat je nodig hebt. Laat je gevoel van geluk niet afhangen van een ander. Wees eerlijk in een relatie, zegt hoe je je voelt en wat jij denkt nodig te hebben. De ander weet dan waar hij aan toe is en kan met jou samen een groeiproces aan gaan of niet. Wanneer twee mensen ongelukkig zijn binnen een relatie zal het gevoel van ongelukkig zijn alleen maar toenemen. Neem de verantwoording voor je eigen welzijn je zult daarmee niet alleen jezelf een dienst bewijzen maar ook de gene van wie je houd.

© Esther Irene Haasnoot

Je verzet loslaten

Op ieder moment maak je voor jezelf besluiten. Ook wanneer je niet besluit is dat vaak een besluit. Wanneer je het nodige hebt meegemaakt zul je waarschijnlijk genoeg hebben van alle pijn en verdriet. Op een gegeven moment wil je dat niet meer. Je wilt het wel anders maar weet soms niet hoe. Meestal gaat de energie zitten in het niet meer willen. Ik wil geen angst meer, ik wil dit verdriet niet meer, ik wil mij niet meer boos voelen, niet meer gefrustreerd of machteloos. Je gaat je tegen al deze emoties en gebeurtenissen, die deze emotionele reacties oproepen, verzetten.

Je emoties  zijn reacties op hoe jij tegen deze gebeurtenis aankijkt. Jouw gedachten hierover bepalen de emotionele waarde voor jou. Jouw gedachten kunnen de emoties doen toenemen en afnemen als de beweging van eb en vloed. Het wordt vloed wanneer je gedachten voeding geeft en je emoties gaan overstromen. Verzet tegen woede vergroot woede, verzet tegen verdriet vergroot verdriet, verzet tegen angst vergroot angst, immers al je energie gaat zitten in de dingen die je niet wilt. Niet alleen vergroot je op deze manier je emoties maar zwemt ook nog eens tegen de natuurlijke levenstroom in. Heb je verdriet, erken je verdriet, ben je bang, erken je angst, ben je boos geef dan gewoon toe dat je boos bent.

Voel en ervaar je emoties en je zult merken dat de ideeën en gedachten die je rondom je angst, woede, verdriet ervaart vaak groter is dan het ondergaan van de emotie. Een mens lijd het meest door het lijden dat men vreest. Ervaar je gevoel, adem er rustig doorheen. Laat het maar over je heen komen, laat het maar gebeuren. Verzet je niet. In het begin zal je de emotie misschien als erg ervaren, maar terwijl je je emotie ondergaat zul je merken dat al vrij snel de emotie begint af te zakken. Je komt meer en meer los van de emotie te staan. Het wordt dan een emotie of een gebeuren dat je ervaren hebt maar je identificeert je er niet meer mee. Je hebt je gehechtheid aan deze ervaring of emotie losgelaten.

Het heeft geen zin emoties te ontkennen  of te onderdrukken wanneer die er wel zijn. Je emoties te ontkennen of te onderdrukken heeft hetzelfde effect als tegen de natuurlijke levenstroom in zwemmen. Het kost enorm veel energie en uiteindelijk zullen je gevoelens je toch achterhalen. Uiteindelijk volgt er toch een natuurlijke correctie om je weer met de levensstroom te kunnen  laten meevoeren. Ontkennen of onderdrukken van je gevoelens zal deze gevoelens alleen maar doen toenemen. De druk op de ketel wordt zo hoog dat er op den duur een explosie volgt. Wijs je gevoelens niet af. Wanneer je je angst los laat, zal angst jou loslaten, wanneer je je boosheid loslaat, zal boosheid jou loslaten, wanneer je je schuld en schaamte loslaat, zal schuld en schaamte jou loslaten, wanneer je je verdriet loslaat, zal verdriet jou loslaten.

 Loslaten is een proces van binnenuit. Je kunt het niet forceren, je kunt het wel ondergaan. Je verzet staken is niet alleen een mentaal proces. Je verzet loslaten zal gebeuren wanneer je in denken, voelen en handelen op één lijn staan. Denken dat je loslaat maar in je gevoel en handelen vasthouden zal je verzet niet doen afnemen. In je handelen loslaten, maar in je gevoel en in je gedachten vasthouden, is nog steeds willen vasthouden. Voor je gevoel te hebben losgelaten maar vasthouden in je gedachten en gedrag duid nog steeds op weerstand. Het een kan niet zonder het andere. Laat je in denken, voelen en handelen los dan zal de weerstand oplossen. Het is een triniteit. Ze kunnen onderscheiden maar niet gescheiden worden. Verandering in het ene aspect zal leiden tot een verandering in het andere aspect. Integratie van deze drie aspecten zal ons naar bevrijding voeren.

© Esther Irene Haasnoot

Liefde

Je kunt liefde niet bereiken door het te gaan eisen of door er buiten jezelf naar op zoek te gaan, liefde komt van binnenuit. Wanneer je niet van jezelf kunt houden zullen je gedachten, gevoelens en handelen ten opzichte van jezelf negatief en liefdeloos zijn. Wanneer dit jouw zelfbeeld is, is de kans groot dat je dit beeld op een ander gaat projecteren. Wanneer jij niet of nauwelijks in staat bent van jezelf te houden is dit vaak ook hetgeen wat je van een ander verwacht. Het kan zijn dat je nu denkt van ik zoek al heel lang naar liefde maar elke keer als ik hoop liefde te hebben gevonden wordt ik weer afgewezen.

Vraag je zelf af; sta ik open voor de liefde, verdien ik liefde, ben ik het waard om van gehouden te worden, kan ik van mijzelf houden of vind ik liefde eng en bedreigend? Dit zijn essentiële vragen die je jezelf kunt stellen. Wanneer je niet in staat bent van jezelf te houden zijn je gedachten , je gevoelen en je handelen met betrekking tot jezelf vaak liefdeloos. Je trekt in je leven precies aan waar je aan denkt. Wanneer jij denkt dat je geen liefde waard bent is dat exact hetgeen wat jij aan zult trekken. Je zult het gebrek aan liefde weerspiegeld zien.  Je kunt deze vicieuze cirkel doorbreken door is te beginnen onvoorwaardelijk van jezelf te houden. Je kunt niet geven wat je niet hebt. Je kunt geen liefde geven wanneer je geen liefde voor jezelf hebt.

Om liefde aan te kunnen trekken zul je eerst de liefde aan jezelf moeten geven, pas dan wanneer volledig met liefde opgeladen ben heb je liefde te geven.  Het uitwisselen van energie werkt tussen twee polen met een tegengestelde lading, namelijk een gever en een ontvanger en weer terug. Wanneer de ene niet meer geeft kan de ander niet meer ontvangen, dan houd de stroom van liefde op. Andersom wanneer iemand geen liefde meer wil of kan ontvangen blokkeert ook de stroom. Er kan op dat moment geen uitwisseling van liefde plaatsvinden. De cirkel van geven en ontvangen is doorbroken. Je kunt het vergelijken met een oplaadbaar batterij. Wanneer de batterij leeg is heeft het geen energie te leveren. Je zult eerst het batterij op moeten laden wil je deze krachtbron kunnen gebruiken  en er energie geleverd kan worden. Wanneer je nu de vergelijking trekt met jezelf. Wanneer je leeg en liefdeloos voelt staat je liefdesmeter in de min. De liefdesenergie kan niet stromen. Jij zelf bent de krachtbron  die zichzelf met liefde kan opladen, door liefdevolle gedachten te denken.

 Wanneer je vol liefde over jezelf kunt denken, zul je jezelf ook liefdevoller voelen en ook meer liefde in je leven gaan ervaren. Wanneer je vol liefde over jezelf kunt zijn begin je dit ook uit te stralen, op het moment dat je dit begint uit te stralen begint ook de liefde te stromen. Vanaf dat moment zend je liefde uit, heb je niet alleen liefde voor jezelf maar begint dit ook aan anderen te geven.  Door liefde te geven zul je de liefde nu ook aan kunnen trekken. Je staat er voor open. Je begrijp dat geven en ontvangen in feite één beweging is. Wanneer er alleen maar geven of alleen maar ontvangen kan worden zal de stroom van liefde doorbroken worden. Deze innerlijke onbalans  kun je verhelpen door het contact met je “ware zelf” aan te gaan.

Zowel de gene die alleen maar liefde heeft te geven maar niet voor zichzelf kan ontvangen als de gene die alleen maar neemt en geen liefde te geven heeft, hebben beide te maken met het niet of onvoldoende van zichzelf kunnen houden. De ene concentreert zich op het geven en hoopt hiermee terug te krijgen. De ander concentreert zich op wat hij of zij mist en willen hebben. Beide richtingen zich op hetgeen wat zij verlangen in plaats zich te richten op wat zij al zijn. Mensen die op zoek gaan naar liefde doen dit vanuit een gevoel van schaarste. Schaarste is geboren vanuit ons ego-zelf, ons ware zelf kent alleen maar overvloed. In contact zijn met je ware zelf betekent niet dat je liefde zoekt, het betekent dat je liefde bent.

© Esther Irene Haasnoot